| |
Δεν φτιάχτηκαν για εμένα οι χαρές,
Τις ημέρες της κακοκαιρίας όπου χαιρόμουν
Σαν παιδί χαρούμενος και εγώ με τα παιδιά μου
Θα πρέπει κάπου βγαίνοντας να τις πληρώσω
Τελικά τι είναι καλύτερο για τον ναυαγό,
Μία άγρια θάλασσα
Η μία στεριά όπου πάνω της συνεχώς φοβάται
Θα ήθελα το πρωί να είμαι ασφαλής,
Να μην χρωστάω, να δουλεύω και να προσπαθώ
Και σιγά σιγά, να γίνω πιο υγιής, να ασχοληθώ
Ίσως λίγο με την χαρά, την συντροφικότητα, την φιλία
Την πατρότητα και τον έρωτα
Αλλά αυτά είναι τα δώρα κάποιων προσπαθειών
Και εμένα οι προσπάθειες σπανίως καταλήγουν κάπου
Let it be,
Ματωμένος και μεθυσμένος
Θα μπω ξανά να σύρω τον χορό
Σε αυτό το αιμοσταγές πανηγύρι
Μίας χώρας γεμάτης γελοίους
Μίας πατρίδας που σε λίγο θα αρχίσω να μισώ
Μίας πόλης που θα έπρεπε από καιρό να εγκαταλείψω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
