Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ποίηση και κριτική
 
Ο κάθε ένας από εμάς έχει την δική του δραστηριότητα στο χώρο της ποίησης που μπορεί να μην είναι καταξιωμένη μέσα από την πανεπιστημιακή κριτική και να βρίσκεται πάντα σε μειονεκτική θέση ως προς την ένταση της ζωτικό-
τητας των καταξιωμένων ποιητών,είναι όμως καρπός της συνείδησης μας και η αξία της είναι αλληλένδετη με τη
μυστηριακή πραγματικότητα της υποσυνείδητης ζωής που διαρκώς τροφοδοτεί τη συνειδητή, Τα στιχομέλη που
καταπιάνονται με την κριτική και τις ύβρεις απέναντι σε αντίστοιχα μέλη προσαρμόζουν τη λειτουργία τους στο
επίπεδο της απλοϊκής συμπεριφοράς, σε οποιαδήποτε μορφή όμως. Για να μιλήσω πιο σχηματικά, ευτυχώς πολύ
λίγα στιχομέλη στην κριτική τους χρησιμοποιούν επιθετικό και υβριστικό προσδιορισμό με χαρακτηρισμούς που
δεν αρμόζει σε ανθρώπους που ασχολούνται ενεργά με την λογοτεχνία, ποιητική πράξη σύμπραξη σημαίνει πως
είμαι υποχρεωμένος από συνείδηση ευθύνης να προσέξω όπου αξίζει να τους απευθύνω το θερμότερο εγκώμιο,
άλλωστε κτήμα της ανθρώπινης καρδιάς του ευρύτερου ανθρώπινου νου είναι η μεγάλη χαρά της αισθητικής
ηδονής, είναι προορισμένη για εκείνους που κατέχουν από έμφυτη κλίση και πολύπονοι αγωγή την ικανότητα
να την γευτούν [ τη χαρά εννοώ ] άλλωστε ο ποιητής έχει ανάγκη την κριτική και στο στραβοπάτημα του.
Η λέξεις που παίρνει στο ταξίδι του ο ποιητής είναι οπλισμός του.
Ο Άνθρωπος που ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί της ποίησης από τον κοινό νου πολύ απέχει Κ. Καβάφης.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

giwrgoskarahalios@hotmail.com
 
argyrisk
16-01-2017 @ 23:47
Στις μέρες που ζούμε, έχουν χάσει το νόημα οι λέξεις και μαζί τους, οι αξίες που έκρυβαν κάτω από το δέρμα τους. δεν πιστεύω οι περισσότεροι από εμάς που περνάμε τον καιρό μας, αραδιάζοντας κάποιες λέξεις και με την ευκολία του υπολογιστή, να θεωρούμε τους εαυτούς μας Ποιητές. Θα ήταν μεγάλο κρίμα και άδικο, για αυτούς που επάξια σηκώνουν αυτό, το τίτλο του Ποιητή. Αυτό όμως δεν μας στερεί το δικαίωμα να εκφραστούμε, περνώντας την ώρα μας. Σεβασμό λοιπόν, σ' αυτό το δικαίωμα μας. Τίποτα άλλο δεν ζητάμε. Συμφωνώ μαζί σου Γιάννη και παροτρύνω, γράψτε όλοι. Γράψτε, γιατί έτσι ίσως ανεβούμε το πρώτο σκαλί, που θα μας οδηγήσει εκεί που θα γίνουμε Άνθρωποι!
Κων/νος Ντζ
17-01-2017 @ 06:59
Με την ντομάτα και εγώ καθώς και το παρακάτω για αυτούς που αναφέρεσαι...

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=267321
ΕΣΠΕΡΟΣ
17-01-2017 @ 09:36
Η λέξεις που παίρνει στο ταξίδι του ο ποιητής είναι οπλισμός του.
Ο Άνθρωπος που ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί της ποίησης από τον κοινό νου πολύ απέχει Κ. Καβάφης. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
17-01-2017 @ 10:42
::theos.:: ::love.:: ::kiss.::
Faber-Castell
17-01-2017 @ 12:46
::scare.:: ::scare.:: τι.........δεν έχω ταλέντο ;;;
**Ηώς**
17-01-2017 @ 15:09
προσυπογράφω τις σκέψεις σου Γιάννη
και να πώ το εξής....
Η σελίδα κατ'αρχάς εδώ δεν είναι για διαγωνιζόμενους...
δημιουργήθηκε για όλους....
δικαίωμα του καθένα είναι ν'ανεβάζει εδώ
και να γράφει αυτά που βγαίνουν απ'την ψυχή του
από κει και μετά....δεν μου πέφτει λόγος να κρίνω
ούτε ειδικός είμαι ούτε Ποιητής

ένα παλιό μου...σχετικό

ευγένεια...

ευγένεια ψυχής....
δεν έβλαψε ποτέ κανέναν....
ό,τι και να κάνεις, όπως και να το δεις
πάντα θα μου δίνεις θέμα να σκέφτομαι την τελείωση....
η αναμέτρηση της σκέψης δεν λογάει βραβεία...
απλά σου δείχνει ενα δρόμο
σου φαίνεται περίεργο;;;
δοκίμασε ...δε χάνεις τίποτα...
οι λέξεις;;...άδοξοι εραστές ..
υποβρύχιοι θαμώνες φορές...
ταιριάζουν με τα λύματα....
ποτέ δε θά''βρεις τις κατάλληλες..
αλλοιωμένο το νόημα
μια σθεναρή δικαιολογία για τις πράξεις σου
άλλοθι πάντα..
επικίνδυνες ουσίες ...
δε διαχωρίζονται εύκολα από το νερό....
παρακρατούν τα άχρηστα..
ανταμώνονται στους υπονόμους
με τα ποντίκια της πόλης
και ροκανίζουν με την υπεροψία του ΕΓΩ
τα εσώψυχα της μονόχνωτης ανάσας τους..

07-01-2011...φ.κ
inokrini
02-06-2018 @ 10:37
Η λέξεις που παίρνει στο ταξίδι του ο ποιητής είναι οπλισμός του. ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο