Νιώθω μόνη και αποξενωμένη
απ' την αγάπη προδομένη
απ' την μοίρα ξεχασμένη
και ψάχνω να βρω
ένα μονοπάτι να σωθώ
απ' τα σύννεφα του ουρανού μου να λυτρωθώ
που έχουν κάνει το τοπίο της καρδιάς μου μουντό
γύρω άνθρωποι γελάνε και διασκεδάζουν
εγώ μόνη μου και δάκρυα στην καρδιά μου στάζουν
ένα κερί απέμεινε να φωτίζει
ότι το παρελθόν πίσω δεν γυρίζει
κι ότι η αγάπη δύο ευκαιρίες δεν χαρίζει
παρά μόνο μια
για να επουλώσεις την ματωμένη καρδιά...
