| |
| | Δικαιολογημένες σπίθες |  | | | Τι μου είπες, τι σου είπα, είχαν λόγο και σκοπό, μες τις φλόγες που σαλέψαν, έναν ουρανό | | |
[align=left] [B] [I]
. *~* Δικαιολογημένες σπίθες *~*
Τρυφερές σκέψεις, ακούμπησαν αισθητά
το κατώφλι της καρδιάς
κι η πόρτα άνοιξε, να δει τα μάτια σου
που ψιθύριζαν αγάπης στίχους
κι έκφραζαν τα βλέφαρα σου
τρεμοπαίζοντας με ήχους,
ερωτικά.
Μπήκα στ' αναφιλητά σου
που σπινθήριζε η φωτιά σου
μια ουράνια μελωδία,
μ' αστροφεγγιά.
Τι θυμάμαι, τι θυμάσαι, ήταν ζωντανές στιγμές
που αφήσανε σημάδια
και την πίκρα στις ουλές.
Σφυροκόπημα τ' ανέμου, πόνος δυνατός
απ' της άρνησης το ψύχος
είναι αγιάτρευτος λυγμός.
Ήρθα δίπλα σου κοντά σου
τον αγέρα να ζεστάνω και να ζεσταθώ
χειμωνιάτικες ανάσες
σιγοκαίνε με καημό.
Τι μου είπες, τι σου είπα, είχαν λόγο και σκοπό
μες τις φλόγες που σαλέψαν,
έναν ουρανό!
"Δικαιολογημένες σπίθες",
που ανάψαν το "μαζί"
κι έγινε η αγκαλιά μας, ανθισμένη εποχή.
Πόθος οι δικαιολογίες
και τ' αδικαιολόγητα,
που τις λες αδυναμίες
ή κι ανεκτικότητα
ηφαιστειακή ζωή μας, μια πραγματικότητα.
. . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
