Κάποτε…
με τη γνώριμη αλμύρα
να θαμπώνει τα μάτια σου
μου είπες
πως, «τα κύματα δεν ονειρεύονται»!
Εραστής του πελάγους
που τον τρέφει η θάλασσα
στο νοτισμένο κάδρο
της λύπης
αναζητάς απεγνωσμένα
στα σημεία του ορίζοντα
τους ατελέσφορους κυματισμούς
των ονείρων..
Η θάλασσα και τα όνειρα της,ακόμα και με τις φουρτούνες της μας κάνει να ονειρευόμαστε...υπέροχο Σοφία μου!!! Ελπίζω να είσαι καλά κι εύχομαι μια καλή κι ευλογημένη χρονιά!!