Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ρόλος της
 
Της κρατούσε το χέρι μια φορά.
Τα μάτια του κοιτάζοντάς τη της μιλούσαν.
Στη ψυχή της ένα αίσθημα κραυγής με ταρακούνησε.
Τότε κατάλαβα ποιός ο ρόλος μου εδώ μα τον αγνόησα.
Την είδα να πεθαίνει συχνά, γυμνή.
Καθώς φθονούσε καταφύγιο, χανόταν
κι ας είχε τη ζεστή αγκαλιά του.
Κάθε νύχτα η κάθε της ελπίδα πέθαινε
μα τη κρατούσε κάτι ζωντανή.
Κολυμπούσε στα βαθιά συχνά, μα κανείς δε πρόσεχε.
Κι ο έρωτάς της, αυτός ο μεγάλος, πνιγόταν βουβά.
Στην επιφάνεια ξανά και στη ζεστή αγκαλιά του,
ο έρωτάς της, αυτός ο μεγάλος,
όντας ασφαλής αποκτούσε και πάλι χροιά.

Μα συνεχίζω το ρόλο μου να συγκαλύπτω.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

..συναντάμε ξάφνου κάτι συμπληγάδες που σημαδεύουνε τα λάθη απ’ το χθες~
 
Κων/νος Ντζ
31-01-2017 @ 22:48
Μα ακόμη αγνοώ το ρόλο μου.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο