| |
Εσύ αφέντης και αγάς,
στον έρωτα μαχαραγιάς,
και ‘γω υποταγμένη.
Λίγη αγάπη σου ζητώ,
στη ζητιανεύω, εκλιπαρώ,
στα πόδια σου πεσμένη.
Προσπάθησα μα το Θεό,
να φύγω, να λευτερωθώ,
μ’ ακόμα περιμένω.
Αγόγγυστα θα σε δεχτώ
είσαι της μοίρας μου γραφτό,
είσαι το πεπρωμένο.
Της μοίρας μου το ριζικό
είναι σημαδεμένο
αλίμονο μου σ’ αγαπώ,
τα πάντα υπομένω.
Μου στέρησες και το φιλί,
σαν αποπαίδι σου ζωή,
νόθο, μπασταρδεμένο.
Αντί νερό να δροσιστώ,
ξύδι μ’ έδωσες να πιώ,
μ’ άφησες διψασμένο.
Είσαι ο χαμός μου, η συμφορά,
όλα μου γύρω σκοτεινά,
το τίμημα πληρώνω.
Σέρνω σταυρό στο Γολγοθά,
μονάχη φτιάχνω τα καρφιά,
μονάχη τα καρφώνω.
Της μοίρας μου το ριζικό
είναι σακατεμένο.
τι κι’ αν και ‘γω θυσιαστώ,
δεν σβήνει το γραμμένο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
