Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Να 'ξερες
 
[align=center]
[color=black]

Γέμισα ευωδιές

Δέντρο ξερό σε ατέρμονο κάμπο
και πια δεν μπορώ να σου γράψω.
Τα χέρια μου γινήκαν κλαδιά,
κι αγαπημένε μου, δάκρυα τα πότισαν κι έβγαλαν φύλλα.

Κι εσύ που πετάς πέτρες
σάμπως να θέλεις να φτιάξεις φράχτη
και να κλειστείς μέσα του
μου 'χεις γεμίσει το στόμα μου βράχους
Και τι να σου πω χωρίς ανάσα;

Θυμάσαι τότε που ήμασταν δάσος,
κι οι ρίζες μας μπλέκονταν και πετούσαν ανθούς;
Και πως γέμιζε η πλάση μυρωδιές,
από αυτές των ερωτευμένων;

Και τωρα, δέντρο ξερό σε ατέρμονο κάμπο
δίχως ανθούς, μήτε μυρωδιές.

Να ΄ξερες πως προσμένω την άνοιξη..



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εκεί που πολεμάνε και πεθαίνουν οι άνθρωποι για έναν καινούργιο κόσμο,εκεί θα σε περιμένω, αγάπη μου
 
Γιάννης Κατράκης
05-02-2017 @ 13:31
Θυμάσαι τότε που ήμασταν δάσος,
κι οι ρίζες μας μπλέκονταν και πετούσαν ανθούς;
Και πως γέμιζε η πλάση μυρωδιές,
από αυτές των ερωτευμένων;

Πονεμένο ..αλλά πολύ γλυκό ...

::hug.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
05-02-2017 @ 13:45
Ωραίο!

::up.:: ::up.:: ::up.::
heardline
05-02-2017 @ 22:17
Αγγελικό βρε κορίτσι....''Αγγελικό''
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
05-02-2017 @ 22:45
Αγγελική σε διαβάζω πρώτη φορά, γράφεις υπέροχα!!!!!! φανταστικα!!!!! χίλια μπράβο, έχεις πολλά να δώσεις. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μαυρομουστάκης
13-04-2018 @ 15:55
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο