Ερεθισμένη μου έξαψη ρεβέλα και λαχτάρα! Αξίζεις χάδι αισθητό, ζέστη των ηλιαχτίδων, αγέρα αγάπης στη ψυχή, ανασαιμιά στο πάθος
[align=left] [B] [I]
. . *~* Βήμα και προσδοκία *~*
Τρυφερές σκέψεις φτερουγίζουν
μαζί με τα πουλιά
κατοχυρώνοντας της Άνοιξης τα δώρα
ζεσταίνοντας τη βαρυχειμωνιά
κι ανθίζουν, ποίησης λόγια!
Ευαισθησίας κύματα κατακλύζουν
τους νοερούς κάβους
και που να δέσω?
Με ανοιξιάτικα πανιά
τα κύματα του πόθου μου
με λέξεις να ερμηνεύσω?
Ερεθισμένη μου έξαψη
ρεβέλα και λαχτάρα!
Αξίζεις χάδι αισθητό, ζέστη των ηλιαχτίδων
αγέρα αγάπης στη ψυχή
ανασαιμιά στο πάθος!
Ψάχνω τη μορφή σου στο σκοτάδι
του αδίστακτου χρόνου
ψάχνω τα χέρια σου π' αγγίζουν τη πένα
όταν βράζουν τα στήθια του βράχου
απ' το κύμα σου, μουσκεμένα.
Έχω και τούτο το απάτριδο μου σώμα,
που καρτερεί να βρει το νησί σου
προσκρούοντας στον ορίζοντα, το γιόμα
κι η φαντασία μου λεηλατεί
την υφή σου ...
Μεθυστικό το άρωμα, από ζεστό φιλί
που δίνει στην ανάσα μου
"βήμα και προσδοκία"
να βρέξω από τα χείλη σου
λαχτάρα αμαρτωλή
στο αίσθημα που λέγεται
πυρπολημένη ουσία!
. * * Nikos D. Stoforos * *
