|
| Ένα θαυμαστικό | | | Κόρη των άστρων γέννημα, των λουλουδιών το χάρμα κι ο ποιητής σταμάτησε, να βγει το βουερό | | [align=left][B][I]
. *~* Ένα θαυμαστικό! *~*
Θηλάζω τις φλόγες στο βλέμμα σου
κι η λαχτάρα ακουμπά τη ματιά σου
κρυφό μου αστέρι ακαταμάχητο
ν' ανασάνει ο πόθος, το άρωμα σου!
Ψιθυρίζω σε τρεμάμενα στήθη
κι η σιωπή αχούς βροντοχτυπά
βήμα της Άνοιξης, εκατόφυλλα χείλη
λιοπύρι π' απλώνει την αγκαλιά!
Προκαλείς στη φαρέτρα μου έμπνευση
δίχως να ξέρω το "γιατί"
χαριτωμένα κεντάς την προσοχή μου
και τρυφερά αγγίζεις τη στροφή
που ιδρώνει η πένα στην αφή μου!
Όπου το τσουχτερό χλιμιντρά
στη φλογόσκιρτη σύμπλευση
αποκτώντας χρώματα, του ουράνιου τόξου,
~ο ορίζοντας~
σαλεύει η λάμψη τα συναισθήματα!
To χαμόγελο Ομορφαίνει πάντα
σαν ρήμα διαχρονικό
π' αποζητά το ήμαρ τη χάντρα
να πεταρίσει σε πύθιο καιρό.
Κόρη των άστρων γέννημα
των λουλουδιών το χάρμα
κι ο ποιητής σταμάτησε, να βγει το βουερό.
Τον σάστησε η μορφή σου
να πλέξει λέξεις κι έννοιες
με τ' άρωμα της φύσης
που μεθυσμένος έγειρε, σε έξαψης γραπτό
σ' αγάπης περιβόλι
να σε γλυκοκοιτάξει, μ' "ένα θαυμαστικό!"
Τρεμάμενες οι σκέψεις
που ξεχυλίζουν μάχιμες
κι αυξάνουν το σφυγμό
να σε σφιχταγκαλιάσουν, μ' αγάπη και παλμό!
. * * Nikos D. Stoforos * *
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| nstoforo@otenet.gr | | |
|
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|