|
| Στην υποτείνουσα | | | Άκουσε, σε ξέφραγο κι ασύμμετρο στρατώνα, το αίσθημα, στις σιωπές βροντοχτυπά, σ' αδίσταχτο του χρόνου κυκεώνα, που ξεμακρύνεται και πίσω δεν γυρνά | | [align=left] [B] [I]
. *~* Στην υποτείνουσα *~*
Όταν λαχταρά η ψυχή ... πονά
στου άδικου την παγωμένη ανάσα
και βηματίζει βλοσυρή η μοναξιά
π' αγνώμων το συναίσθημα δικάσαν.
Άκουσε,
σε ξέφραγο κι ασύμμετρο στρατώνα
το αίσθημα, στις σιωπές βροντοχτυπά
σ' αδίσταχτο του χρόνου κυκεώνα
που ξεμακρύνεται και πίσω δεν γυρνά.
Κοίτα,
μη προσπαθείς ν' αγγίξεις ουρανό
το νόημα του βράζει ουτοπία
την οπτική γωνία, κράτησε στον ιστό
και προσδιόρισε, "της θέλησης το στίγμα"!
Ήρθα,
για λίγο να σε δω γιατί μου έλειψες
το τρίγωνο "στην υποτείνουσα",
έχει μόνο θεωρία,
όμως η πράξη μες τον κύκλο της ζωής
είναι η φλόγα, που της δίνουμε
τη δέουσα αξία!
Άνοιξε,
την παλάμη σου να δεις
γραμμένα τα σκιρτήματα της μοίρας
είναι γιατί στο χέρι σου, τα χρώματα κρατείς
κλειδιά, π' αναμοχλεύουν τα ορατά της νύχτας.
Πρόσεξε,
το γνώθειν της δικής σου φυλακής
που αλυχτούν αλμύρες πεπρωμένων
στην τρικυμιά, μόνο μ' αγάπη αν βρεθείς
θ' απλώσει του ενδιαφέροντος το δέντρο.
. * * Nikos D. Stoforos * *
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| nstoforo@otenet.gr | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|