Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 στη νυχτα
 

________________ Μερα ζεστη διχως να καιει, κοιτωντας τον μεσα
απο τον παλιο, ενδελεχες της κουζινας τοιχο. Μπροστα στη βρυση
πανω πιθανολογω σε καρεκλα, που δεν θυμαμαι σ' αγκαλια.
Και το παραθυρο, με τα λεπτα τζαμακια και τον αρμο μπροστα.
Μπορουσα να δω, τη μεγαλη συκια, ακομα την εχω. Τη γλυκα
και το μελι της, το πως με αφηνε πανω της, να σκαρφαλωνω αντι
μονο να κρεμιεμαι. Ελουζε με το φως του, τη κουζινα της γιαγιας.
Και δεν υπηρχε, πουθενα στις γωνιες σκια στα προσωπα. Εκεινη
τη μερα, εκεινη την ωρα. Σα χτες θυμαμαι. Μικρο παιδι, να λεω
τον ηλιο. Μνημη που δεν θυμασαι απο μαρτυριες αλλων, μα απο
σενα. Ηγιο ακουγαν και, που δεν καταλαβαιναν, θες την ιδιομορφια (;),
παραυτα μονιμως, ολοσχερως επεμεναν να με διορθωνουν, αυτοι.
Καλοπροαιρετα δεν λεω, γλυκοι ανθρωποι της γειτονιας, κοριτσοπουλα,
που παιζαν τοπι μαζι μου και πεφταν στο πυκνο χαμομηλι και στο χωμα,
και με σηκωναν στην αγκαλια τους. Και οι μαναδες τους, με το που
επιασα να πηγαινω σχολειο, ποτε ή μια και ποτε ή αλλη με βοηθουσαν
στα μαθηματα. Ωρες που παιρναν τον καφε τους, ή ορθιες, πανω απο
μια κατσαρολα. Αυτα ομως περισσοτερο τα θυμαμαι, απο το στομα
της γιαγιας, κι απο φωτογραφιες. Καταλοιπα και καταλοιπα. Με αυτα
κι εγω, μεγαλωσα. Και οσα δεν γραφτηκαν, ανειπωτα δεν εμειναν.
Και να που μ'επιασα επιτελους, μολις να χαμογελω. Εγω με ακουγα.
Μοναχη ο,τι θελησα εμαθα, το Λα(μδα), οσο μεγαλωνω, μαθαινω.
Κι οτι ποτε δεν θα μαθω πως φευγει κανεις και ζει μισος, αφηνοντας πισω
μονο σωμα ή μονο ψυχη. Κι οσο σκοτεινιαζει, βαθαινω. Οχι τιποτα
μεγαλο ή μικρο,οχι. Σε ευχαριστω. Που εισαι μαζι μου, εστω και απων,
βαθυτατα, σε αγαπω. Αλλωστε δεν υπηρξες ποτε ο μονος. Και μονος
κανεις δεν υπαρχει. _____________________________________________


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας
 
Κων/νος Ντζ
19-02-2017 @ 09:53
::up.:: ::up.:: ::up.::
bill bozikis
19-02-2017 @ 10:42
Σημερα προφανώς δεν είναι η μέρα μου ! Το εχω διαβασει 2 φορές και ακομα δεν το εμπαίδωσα ! Βαθύς στοχασμός? Κυκλοθυμισμός? Μοναξιά ? Πάντως καλογραμμένο ! ::theos.:: ::yes.::
Μ.Ελμύρας
19-02-2017 @ 11:24
μονος
κανεις δεν υπαρχει. _____________________________________

Ούτε καν ο ήλιος χωρίς εμάς!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Άηχος
19-02-2017 @ 12:04
Ούτε η δική μου μέρα είναι μάλλον φίλε bill.
Επαινώ πάντως την προσπάθεια !!!
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
19-02-2017 @ 15:36
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ηypocrisy
20-02-2017 @ 00:27
Bill σε φοβαμαι, δηλαδη τι θα λεγες αν το'χες εμπεδωσει.
κ Ελσα σε φοβαμαι, μου το θυμησες.
https://www.youtube.com/watch?v=XhYlY9_PD9E
Καλησπερα σας, ευχαριστω. :)


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο