| |
Μνήμες αδίκως απόντων
Τα θέλω του χθες πολεμούν στο σκοτάδι,
στιγμές νεκρικές,
να προδίδουν της μοίρας
το ανέγγιχτο χάδι.
Της λήθης το φως σχεδιάζει ανεμώνες,
αναδεύει τη σιωπή
και ξορκίζει με δάκρυ
φλογοβόλες εικόνες.
Η λογική και η τρέλα χορεύουν ταγκό,
σε χειμώνα βαρύ,
σκουριασμένα κλειδιά
από δώμα κλειστό.
Αλαβάστρινα σώματα και οσμές μυροβλυτών ερώτων,
στης δύσης το ονείρεμα
εραστές που τρυγούν ουρανό
των αδίκως χαμένων απόντων.
Τα χέρια της μνήμης αγγίζουν τα πρώτα,
φιλήματα ανέμελα,
πεταμένα στην άκρη
στου κόσμου τη ρότα .
Ανασαιμιά βαρύγδουπη, τραγούδι χιλίων λεόντων
και ανάγκη ζωής…
φευγαλέα τα θέλω
θανόντων και ζώντων.
https://13wishmaster13.blogspot.gr/2013/11/blog-post_17.html
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
