| |
σε κατσαρολες βαλανε οσες τους μειναν ενοχες
καλα να σιγοβραζουνε με μπολικη χλωρινη
εμας καπακι βαλανε με ολες μας βρε τις ευχες
μα πανω τιναχτήκαμε σαν μαυρη κηροζινη
μας βαλανε και ηπιαμε ανασες με διπλα καρφια
περιεργο τους φανηκε που ομως εμεις γελαμε
γιατι οσο εκεινοι καταργουν καθε δικια μας ομορφια
συντροφε εμεις ξανα θα τη γενναμε
οι δρομοι μας μυριζουνε σαν νεογγενητες φωτιες
και ολα μας τα λογια πια μια κραυγη που καιει
τα ματια μας δροσιζουμε με δακρυα που ΄ναι γιορτες
κι διψα στο κεφαλι μας τραγούδια ολο μας λεει
μας εκλεισαν μας στρίμωξαν στα πιο βαθια που ΄χουν κελια
ποτε ομως δεν καταλαβαν γιατι ολο γελαμε
γιατι οσο εκεινοι καταργουν καθε δικια μας ομορφια
συντροφε εμεις ξανα θα τη γενναμε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
