Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ζητιάνος
 
Την ώρα που άπλωνε το χέρι
την κύτταξα στα μάτια
άδεια κι αυτά όπως η τσέπη της
κι ούτε χαμόγελο περίσσευε
μα ήθελε ψωμί για το μωρό
που κρατούσε αγκαλιά
Εδωσα τον οβολό μου
ώρα για δισταγμούς δεν ήταν.
Φαντάστηκα τον εαυτό μου στη θέση της
να ζητιανεύω το χαμόγελο της μέρας


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ibrahim Ferrer ο Κουβανός και οι συν αυτώ μάρτυρες
 
M.is
26-02-2017 @ 08:05
Τα θέματα που επιλέγεις στις δημιουργίες σου είναι πάντα ιδιαίτερα. Αγγίζεις τον ανθρωπισμό με ευαισθησία και λεπτότητα. Και αυτό που προκύπτει είναι φαινομενικά απλό αλλά ουσιαστικό και βαθύ..
Πολύ ωραία και η σημερινή σου δημιουργία, αν μου επιτρέπεται η έκφραση "πολύ ωραία" για το στενάχωρο αυτό θέμα.
Να είσαι καλά να γράφεις πάντα, έτσι, με σεβασμό στον άνθρωπο, να κερδίζουμε κι εμείς που τυχαίνει να διαβάζουμε.. κουράγιο και δύναμη να παίρνουμε..
::smile.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
26-02-2017 @ 08:35
::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
26-02-2017 @ 08:57
Δεν θα πώ πιο "λαικά" ότι το τερμάτισες, αλλά όπως λέει και η Μαρία παραπάνω μερικές φορές ο λόγος σου είναι σαν μαχαίρι πάνω στο μετάξι!

Φαντάστηκα τον εαυτό μου στη θέση της να ζητιανεύω το χαμόγελο της μέρας!


::1255.:: ::4076.:: ::1255.:: ::4076.:: ::theos.:: ::1255.:: ::4076.:: ::1255.:: ::4076.:: ::theos.::
malkon64
26-02-2017 @ 10:15
Θαυμάσιο ............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
26-02-2017 @ 10:35
ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΛΙΓΟΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΓΗ
**Ηώς**
26-02-2017 @ 10:50
Φαντάστηκα τον εαυτό μου στη θέση της
να ζητιανεύω το χαμόγελο της μέρας........
(τα σχόλια περιττά)

(Αν προσπαθούσουμε να νοιώσουμε όπως ΝΟΙΩΘΟΥΝ αυτοί οι άνθρωποι θα ήταν αλλιώς ο κόσμος....)την καλημέρα μου
ταπεινος ναρκισσος
26-02-2017 @ 12:06
Είναι δύσκολη η στιγμή του να συλλογίζεσαι σε τέτοιες περιστάσεις...
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
26-02-2017 @ 12:50
Αχ ρε Γιωργο που τα λές όλα μέσα σε τόσα λίγα λόγια, όμορφα τα έγραψε η Μαρία, όμορφα όλοι, σε φιλώ και συγκρατώ ενα δάκρυ μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
aridaios
27-02-2017 @ 02:30
::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο