Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάντα
 
Μέρες,
νύχτες,
σε τόπους του ίσως,
του κάποτε
και του μαζί,
με μελάνι ελπίδας,
δουλεύω τους στίχους
πάνω στην ύπαρξή σου
και κρατώ αγέννητο
το κεντρί του θανάτου.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τα στιγμιαία
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
28-02-2017 @ 09:43
δουλεύω τους στίχους
πάνω στην ύπαρξή σου
και κρατώ αγέννητο
το κεντρί του θανάτου

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
νικολακοπουλος θανάσης
28-02-2017 @ 10:31
javascript:insertext('::hug.::',%20'comment')





javascript:insertext('::mad.::',%20'comment')

Γιάννης Κατράκης
28-02-2017 @ 10:47
::up.:: ::up.:: ::up.::

με μελάνι ελπίδας,
δουλεύω τους στίχους
πάνω στην ύπαρξή σου
και κρατώ αγέννητο
το κεντρί του θανάτου.
smaragdenia
28-02-2017 @ 12:42
::up.:: ::up.:: ::up.::
pennastregata
28-02-2017 @ 13:22
...γι' αυτό, άλλωστε, είναι πολύτιμη η ποίηση... ::hug.::
χωρίς λόγια
28-02-2017 @ 16:22
!!
Δημήτρης Ιατρού
28-02-2017 @ 17:56
::up.:: ::up.:: ::up.::
Oλύμπιος-Θεός
28-02-2017 @ 19:55
::theos.:: ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο