| |
| | Λυτρωμός.....σωσμός |  | | | Ευχαριστώ φιλαράκια, απόψε δεν γράφω ερωτικό.Πολλές φορές αναφέρομαι στην αετοφωλιά...έτσι λέω το σπίτι μου, το αγαπώ πολύ γιατί είναι ψηλά πολύ ψηλά και το λούζει ο ήλιος. | | |
Γεννήθηκα κάποτε....
Ποιός ξέρει γιατί?
Πάνε απο τότε πολλά πολλά χρόνια
Μικράτα, δεν είχα
Γεννήθηκα κάποτε...
Στην απόλυτη φτώχεια
Χωρίς πατέρα, μια ζωή
Κι η μάνα στα χωράφια
Ημουν στα γράμματα αητός
Μα η φτώχεια!
Η μαύρη φτώχεια
Ηθελα τόσο πολύ να γίνω γιατρός
Τι ωραία θα ήταν
Θα δεχόμουν όλους τους ασθενείς χωρίς λεφτά
Απο όσους είχαν, θα έπαιρνα λίγα, ετσι για να ζώ
Γεννήθηκα κάποτε
Στη σπηλιά, λ'ογω τιμής, σπηλιά ήτανε
Η μάνα φευγάτη στα χωράφια του καθένα
Κι εγώ το κούτσικο κουνιόμουν όλη μέρα
πάνω σ` ένα λιθαράκι στην αυλή......νανουριζόμουν......
Διαβήκαν, χρόνια, δεκαετίες
Και θέλω να ζώ, όχι απλά να υπάρχω
Δόξα το Θεώ, μ` αγαπούν, μ` αγαπούν, πολλοί άνθρωποι
Μα...εγώ αγαπώ παραπάνω
Με παιδεύει αυτό, πολύ με παιδεύει
Μια ολόκληρη ζωή
Γεννήθηκα κάποτε, μεγάλωσα, μεγαλώνω
Αυτό το μυαλό μου, γυρίζει συνέχεια
Σκέφτομαι, εμάς, τους άλλους
Τους πικραμένους της γής
Τους φτωχούς της γής
Τους μοναχούς της γής
Τους άρρωστους της γής
Τους αδικημένους της γής
Ανάθεμα! σκέφτομαι συνέχεια κι ονειρεύομαι
Να` χαν όλοι ζωή, ωραία ζωή, να είχαν απ` όλα
Να γελούν όλοι, μιά αγκαλιά να είναι η πλάση
Αγαπώ τα παιδιά όλου του κόσμου, όλες τις φυλές
όλα τ` αγγελούδια
Και τούς γέροντες και γερόντισσες αγαπώ
Γεννήθηκα κάποτε, ποιός ξέρει γιατί?
Εκανε κρύο στη σπηλιά κι είπε ο πατέρας βαρειά άρρωστος στη θεία
.......Διπλωσέ το Καλιρροη, μπορει να φανεί χρήσιμο......
Δεν σε πρόδωσα πατέρα
Προσπαθώ, μια ζωή προσπαθώ
Σου στέλνω μήνυμα απ` την αετοφωλιά......εδω έχει πάντα ήλιο πατέρα
Μα όταν στριμώγνομαι.....και δεν τα καταφέρνω
Γράφω ποιήματα
Ευλογημένα ποιήματα
Λυτρωμός, σωσμός
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
νικολακοπουλος θανάσης
02-03-2017 @ 05:59 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ .Συμπαθέστατη Αμαρυλλίς ... | | Κων/νος Ντζ
02-03-2017 @ 06:57 | Μα όταν στριμώγνομαι.....και δεν τα καταφέρνω
Γράφω ποιήματα
Ευλογημένα ποιήματα
Λυτρωμός, σωσμός
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Νέτα-σκέτα
02-03-2017 @ 08:59 | Είσαι μεγάλη και ευαίσθητη ψυχή.Μια αγκαλιά για όλους...αυτά.
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ήταν σαν εσένα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Γεδεών
02-03-2017 @ 13:50 | Δόξα το Θεώ, μ` αγαπούν, μ` αγαπούν, πολλοί άνθρωποι
Πραγματικά σ' αγαπάμε Γεωργία!!!
Υπέροχο αυτό που έγραψες!!! | | annadrak
02-03-2017 @ 18:33 | ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
καλό μήνα!!! | | **Ηώς**
02-03-2017 @ 19:08 | Γεννήθηκα κάποτε....
από μόνες τους αυτές οι δυο λέξεις σημαίνουν πάμπολλα.....
Υπάρχουν άραγε «λάθος» στιγμές σ' ένα τέλεια εναρμονισμένο Σύμπαν,
«που καμπυλώνεται, με τέλεια συμμετρία, η συμμετρία τσακίζεται,
κι αναδύεται η ζωή...
κι ο κόσμος κινείται επάνω στις πτυχές του» όπως γράφει κι ο Ερρίκος σήμερα ...;
Τίποτα σε λάθος χρόνο τίποτα σε λάθος δρόμο
Όλοι βρεθήκαμε εδώ
έχοντας μια πορεία σημαντική να διεκπεραιώσουμε....φιλιά ::love.:: | | Μ.Ελμύρας
02-03-2017 @ 23:25 |
Με συγκίνησες!Πολύ!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
02-03-2017 @ 23:45 | ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
