| |
Πολέμησα σε πολλές μάχες, περίπλοκες, με υπονοούμενα, σημαδεμένες τράπουλες και ένα κοινό γεμάτο ηδονοβλεψίες και παιδόφιλους
Δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου το πρωί,
Η ζεστασιά των σεντονιών και ο ήλιος ήταν ιδανικά για μία ημέρα στην σιωπή,
Μία ημέρα γεμάτη στίχους, θρόισμα φύλλων, μοναχικότητα και μουσική
Όμως όλα ξεκίνησαν όταν με τράβηξαν απότομα έξω από το σπίτι μου
Και με έβαλαν στην ουρά για το ικρίωμα,
Όταν μου πήραν το χρόνο και μου επέβαλλαν κοινωνικά διλλήματα
Ξένα σε εμένα, ξένα στα σεντόνια και στα όνειρά μου
Εκτέθηκα, οι ατέλειες του κορμιού και της ψυχής μου
Γίναν αντικείμενο σχολιασμού, και χλεύης
Βγαίνοντας σε μία σκηνή που δεν ήθελα να βγω,
Παίζοντας ρόλους που αδιαφορώ να παίξω
Όταν το ρολόι με ξεχνάει σε μία λιακάδα,
Στην πλατεία της πόλης, δίπλα στο κανάλι της άλλης πόλης
Ή στο νησί μου, θυμάμαι ποιος είμαι εγώ, ποιοι είναι αυτοί
Και γιατί δεν πρέπει να ντρέπομαι για τίποτα
Θυμάμαι ότι είναι γελοίο να αφήνω τα σεντόνια μου τόσο συχνά,
Θυμάμαι ότι είναι άδικο να χαρακώνω την καρδιά μου προκαταβολικά
Για να αντέξω την μελλοντική μαχαιριά,
Για να αντέξω τους πιο στενούς μου ανθρώπους
Έχω τόσο καθαρό, τόσο ζεστό αίμα
Οι αιματοβαμμένες μάχες παραμένουν στους χάρτες
Και για να ξανασυστηθώ,
Κωστής,
Προσπάθησα όσο λίγοι, είδα εφιάλτες όσο λίγοι
Αγαπώ την λιακάδα και την μουσική
Θέλω να ησυχάσω όπως κανείς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
