Τα πράγματα θ’ αλλάξουν
Χρόνε σκληρέ μας έκλεψες της νιότης μας το χρώμα
και κουρασμένοι σέρνουμε τα πόδια μας στο χώμα.
Στο πέρασμα σου άφησες στο πρόσωπο ρυτίδες
μας έκανες να μοιάζουμε κι’ εμείς σαν τις γαρίδες.
Εις το κεφάλι άσπρισες τα λιγοστά μαλλιά μας
κοντεύουμε να χάσουμε σε λίγο τα μυαλά μας.
Για να διαβάζουμε έβαλες στα μάτια μας γυαλιά
εύκολα κουραζόμαστε να βγούμε τα σκαλιά.
Χρόνε σκληρέ μας έκλεψες την ομορφιά μας όλη
μας έκανες ερείπιο σε γκρεμισμένη πόλη.
Σ’ ένα βιβλίο διάβασα τα πράγματα θ’ αλλάξουν
και τα μπαστούνια – τα γυαλιά όλοι θα τα πετάξουν.
Χρόνε σκληρέ το διάβασα πως όλ’ αυτά θα γίνουν
Ο πόνος και τα βάσανα στο παρελθόν θα μείνουν!
Γιάννης Μαυρόγιαννος
Από την Ποιητική μου Συλλογή
7-3-2017
