| |
Πίσω από τζάμια κρύφτηκες
πάνω τους αντανακλάται η
συναισθηματική μονοτονία
και η ατέρμονη ροή μιας πόλης
με μια άσφαλτο που οδηγεί άλλους στην ευτυχία
και άλλους στο πουθενά και στο τίποτα
πόσοι έρωτες, πόσες εντάσεις γεννήθηκαν
στα διάσπαρτα σπίτια των πολυκατοικιών
αναμένα φώτα, σβηστά φώτα
κάποιος χάνεται σε μια τηλεόραση
κάποιος διαβάζει
κάποιος μαλώνει ένα παιδί
κάποιος γελάει με άλλους
οι φωνές των πολλών και τα αμάξια στον δρόμο
είναι μουσική, που δεν έγραψε κανείς ποτέ
νότες μιας δυστοπίας, μελωδία χωρίς μέτρο
συνοδέυει το τραγούδι
που ακούγεται απ το δικό σου παράθυρο
τις σκέψεις και το γέλιο που αντηχούν απ΄τον εξώστη σου
μόνη σου παρέα απόψε, ένα πακέτο τσιγάρα
ρίζωσαν στις άκρες των δαχτύλων
μαζί με την γόπα έσβησες και κάποιο απωθημένο
κατι μέσα σου που δεν μοιράστηκες ποτέ
κάθε μέρα θλίβεσαι και φοβάσαι
για την απόχρωση του μπλέ στον ουρανό
που θα φέρει την νύχτα
ένας αέρας διώχνει τον ύπνο σου
τις νύχτες εισβάλλει στο αίμα σου
στο ταβάνι εναλλάσσονται
σκηνές χαμένων ευκαιριών, λάθος επιλογών
οι τύψεις γίνονται δαίμονες
ασελγούν εις βάρος της αρμονίας
ο καπνός γίνεται φίλος σου και πάλι
θα πνίξει όλα τα γιατί
αδιάλλαχτες προσπάθειες αισιοδοξίας
ατέλειωτα βήματα σε μια λεωφόρο
που φαύλους κύκλους κάνει μέσα σου
ατέλειωτες διαδρομές
φεύγεις πιο πέρα
εκεί που τελειώνει η νύχτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
