| |
Υπάρχουνε αγάπες που γρήγορα ξεχνάνε
και αφήνουν μόνο λόγια, που σε πονάνε
και θυμίζουν νύχτες, που τυραννάνε
Οι αναμνήσεις ζωντανές ακόμα με κυνηγάνε
πάρτες μακριά μου να μην με δοκιμάζουν
διότι την ψυχή μου εκφράζουν.
Πριν σε δω φοβάμαι πως θα αρρωστήσω,
μόλις γλίτωσα απ΄ τον εφιάλτη ότι σε χάνω
όχι δεν μπορώ κάπου θα κρυφτώ
παίρνω μονοπάτι και θα βρω καταφύγιο στο δρόμο.
Αφιερωμένο πείτε πως είναι όνειρο χαμένο
και ας αιμορραγεί η ψυχή μου έχει συνηθίσει
αφιερωμένο της καρδιάς μου αγαπημένο
δεν πειράζει που η πληγή μου παραμένει .
Στα σταθμό φοβάμαι θα σε συναντήσω
δεν πειράζει απλά θα πάω σε άλλη στάση
και έτσι πίκρες που πονάνε θα αποφύγω
όμως δεν υπάρχει κοντινότερα άλλη στάση.
Θυμάμαι αναμνήσεις που εύκολα πληγώνουν
και όνειρα γλυκά που απότομα τελειώνουν.
Ο πόνος μεστά στήθη τη καρδιά μου δυνατά χτυπάει
και γύρω το φάντασμα σου τριγυρνάει
πάρτην μακριά μου να μην με δοκιμάζει
διότι την ψυχή μου τυρρανάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
