| |
Τι να τον κάνεις μάτια μου τον μυθικό σου εαυτό;
Μία σταγόνα όνειρα είναι όλες σου οι ελπίδες·
δοξασμένες στην αγκαλιά του αύριο,
συννεφιασμένες από τη σκέψη σου και μόνο,
διαβρωμένες και διαχρονικές σαν το εγώ σου..
Τι να τον κάνεις μάτια μου τον μυθικό σου εαυτό;
Μια χούφτα ζωή πέφτει από τα χέρια σου στάλα-στάλα..
Σταγόνα-σταγόνα..
Μην ανοίξεις τα χέρια σου..
Και αυτό το βλέμμα που στάζει χολή,
μην το αφήσεις να φύγει..
Μια ιστορία είναι ο χρόνος σου,
και εσύ περαστική από τη δική μου πορεία,
μία σταγόνα ζωής που θα ξοδέψουμε μαζί ίσως αύριο..
Μην ανοίξεις τα χέρια σου..
Περίμενε μονάχα την κατάλληλη μέρα,
στον κατάλληλο τόπο,
με ένα παλιό γλυκό κρασί να περάσει η ώρα μας.
Τι να τον κάνεις μάτια μου τον μυθικό σου εαυτό;
Ένα ανοιγόκλειμα των βλεφάρων σου αγγίζει το σύμπαν..
Ζωγράφισέ το..
Με ένα πινέλο μπογιά να θυμηθείς τα χρόνια εκείνα,
τους δρόμους εκείνους που σε έφεραν ως εδώ·
με ένα πικρόγλυκο θαλασσί να δαμάσεις τον χρόνο..
Και τότε ίσως ξεχάσεις για λίγο το μυθικό σου εαυτό,
αυτόν που έγινε θρύλος μέσα από τις λέξεις..
Ίσως να θυμηθείς και τη ζωή που έχασες,
τα χρόνια που άδοξα πέταξες,
και να κοιτάξεις τι έμεινε από τη χούφτα ζωή που έχεις στα χέρια σου..
Μην τρομάξεις..
Απλά ποτέ δεν πρόσεχες τις σταγόνες να πέφτουν..
Μην ανοίξεις τα χέρια σου..
Μια ιστορία είναι ο χρόνος σου και ο χρόνος μου..
Δεν συμβαδίζουν,
απλά για λίγο διασταυρώνεται,
ενοποιούνται,
και μετά πάλι χωρίζονται..
Τι να τον κάνεις μάτια μου τον μυθικό σου εαυτό;
Στη μεγαλούπολη του χρόνου άλλωστε,
θα χαθούμε όλοι μας μια μέρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
