kapnosa-v-ainigma
14-03-2017 @ 12:37 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Μαυρομουστάκης
14-03-2017 @ 13:02 | Υπέροχο το αφηγηματικό σου ποίημα.
Σαν μικρό παραμύθι κυλά τόσο όμορφα....
κλείνει πολύ δυνατά και οι δύο τελευταίοι στίχοι αποτελούν το ηθικό δίδαγμα.
Καλή συνέχεια......
| |
Ευαγγελία Άνδρος
14-03-2017 @ 13:52 | ::love.:: ::hug.:: | |
Περιγραφικός
14-03-2017 @ 14:24 | Και στο τέλος σκεπαστήκαν και οι δυο στο ίδιο χώμα
εκεί μέσα δεν υπάρχουν διακρίσεις για το χρώμα.
Πολύ καλό μήνυμα στο τέλος. | |
Κων/νος Ντζ
14-03-2017 @ 14:54 | Και οι δούλοι στην αυλή δυο τάφους είχαν σκάψει
για τον δούλο μοναχά όλ’ οι δούλοι είχαν κλάψει.
Και στο τέλος σκεπαστήκαν και οι δυο στο ίδιο χώμα
εκεί μέσα δεν υπάρχουν διακρίσεις για το χρώμα
Εξαιρετικό! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
νικολακοπουλος θανάσης
14-03-2017 @ 15:28 | σε χαιρετώ. είσαι δυναμικός στο στίχο μπράβο...
javascript:insertext('::mad.::',%20'comment') | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
14-03-2017 @ 21:23 | Μ` όλα όλα τα φιλαράκια, να το στείλουμε το μήνυμα σ` όλης της γης τ` αφεντικά που νομίζουν ότι δεν θα πεθάνουν ποτέ, ότι τα σάβανα έχουν τσέπες και θα πάρεις πάνω απο δυο μέτρα γη .....όταν το φέρετρο είναι απο μαόνι!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
liontari73
14-03-2017 @ 21:23 | πολυ ωραιο!!!!!!!!!!!! ::rock.:: | |
 |
