| Tο ασύμβατο γίνεται συμβατό,
μέσα από φλόγες ύπαρξης και ριπές πραγματικότητας,
ένα ρολόι που λιώνει, στων συναισθημάτων το χρόνο,
ένα χέρι το ρολόι κρατά...να μη λερωθεί η πραγματικότητα από το συναίσθημα,
θα μπορούσες απόψε άραγε να σκαλίσεις... τα αγαλμάτινα χείλη που με πλησίασαν σοβαρά και σιωπηλά
πίσω από μαλλιά καταρράκτες έτοιμους να κατακτήσουν την ουσία που μου απέμεινε?
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|