| |
καπως ετσι ποιητα μου.. διχως τιποτα ο ανθρωπος ανθρωπος. μα ανθρωπος διχως ανθρωπο, ανθρωπος δεν μπορει να ειναι... δεν εχει νοημα η ωριμανση-εξελιξη του αλλιως πως νοειται πες μας πως. κι αλιμονο οι ανθρωποι εμεις που τη βλεπουμε θεοι και τρεμουμε μην πεσουμε. μονοι διχως τιποτα μαζι (μας) στη σιωπη την ανυπαρξια (μας) τρεμοντας να αντικρυσουμε την ολοτητα (μας) ανθρωπια να δωσουμε.. διχως την πιστη οτι το κανουμε. αρκετα με αυτο. και η φυση ειναι παντου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
