| |
| | ο θειος Κωστας ο ψαρας |  | | | σε εναν απο τους πιο ομορφους ανθρωπους που ειχα την τυχη να συναντησω στη ζωη μου ..... | | |
Μερος πρωτο , η προετοιμασια
Το καλοκαιρι αρχιζε επισημα τη στιγμη που ο θειος μου ο Κωστας
κατεβαζε απο το ραφι τα συνεργα του ψαρεματος , και αρχιζε να τα επιθεωρει
μανιωδως .
Ως τοτε μπορει να μη τα ειχε σκεφτει καθολου , ομως οταν τα επιανε στα χερια του
ηταν σαν να τους μετεδιδε πυρετο που εσπαζε θερμομετρα , και επρεπε
να τα βουτηξει στη θαλασσα να τα σωσει !
Ξετυλιγε λοιπον καμια εικοσαρια οργιες απο το καθε καρουλι πετονιας που ειχε ,
και εψαχνε προσεκτικα να δει μην υπηρχε κανας κομπος , κανα γδαρσιματακι ,
και οτι αλλο προβλημα , που ενδεχομενως θα οδηγουσε τον ψαροπολεμο που
ητανε ετοιμος να κυρηξει , σε ηττα . Μετα απο τις πετονιες σειρα ειχαν τα αγκιστρια .
Αν κανενα ειχε πιασει σκουρια , την ετριβε προσεκτικα με ενα λεπτουλι
γυαλοχαρτο ωσπου το αγκιστρι γυαλιζε παλι σαν ολοκαινουργο . Επειτα με μια
τριγωνικη λιμα , λιμαριζε τις μυτες τους σε τετοιο σημειο που
κι αητος να τις εβλεπε θα ζηλευε ! Κατοπιν τα βαριδια ...... καμια δεκαρια , φτανουνε .
Το μαχαιρι και η ταναλια . Ενα τροχισματακι κι ενα λαδωματακι , πανε κι αυτα .
Ενας παλιοκουβας , κι ενα κομματι μουσαμα που πανω του απιθωνε τα συνεργα
την ωρα του ψαρεματος , καλουτσικα ακομα . Το καλαθι , για τα δολωματα
και τα ψαρια σε καλη κατασταση . Η αποχη , που τη χρησιμοποιουσε σ' ενα μερος
που τα νερα ηταν ρηχα , ηρεμα , και με φυκια , για να πιανει μικρες γαριδες
για δολωμα , κι αυτη σε καλη κατασταση .
Ολα τα εργαλεια ετοιμα , τσεκ !
Μερος δευτερον , τα δολωματα .
Θα μου πειτε ," καλα ρε , τα δολωματα δεν ειναι μερος της προετοιμασιας ? "
Και θα σας απαντησω , "ναι και οχι ".
Γιατι ιδιως το ενα απο τα αγαπημενα δολωματα του θειου μου , για τα μελανουρια , το ψωμοτυρι , ηταν μια διαδικασια , που εμοιαζε λιγοτερο
με προετοιμασια και πιο πολυ με ιεροτελεστια !
Απο κανα δυο μερες μπροστα , φροντιζε να ξερανει καμποσες φετες ασπρου
ψωμιου . Το βραδυ πριν το ψαρεμα του εριχνε σταγονα σταγονα το νερο
ωσπου μετα βιας να υγρανθει , το ηθελε να παραμεινει σφιχτο αλλα
να μην τριβει . Μετα επαιρνε τυρι φετα , - οσο πιο ξυνη τοσο το καλυτερο - ,
την εκοβε κομματακια σ' ενα πιατο , κι επειτα μ' ενα πηρουνι την ελιωνε
ωσοτου εμοιαζε κατι σαν ασπρος ταραμας . Κατοπιν εβαζε τα δυο συστατικα
σε ενα μεγαλο μπωλ , και αρχιζε να τα πλαθει με υπομονη Θιβετινου καλογηρου !
Το πλασιμο αυτο κρατουσε καπου μιση ωρα . Το τελικο αποτελεσμα ηταν ενα
προοιον λευκο - κρεμ στο χρωμα , συμπαγες , και με μια ελαστικοτητα που το
εκανε να μοιαζει με φαγωσιμη πλαστελινη ! Μετα το εκανε ενα μπαλακι στο
μεγεθος μιας γροθιας , το τυλιγε σε ενα πλαστικο , και το 'βαζε ως το πρωι
στο ψυγειο να σφιξει ακομα περισσοτερο .
Ψωμοτυρι ετοιμο , τσεκ !
Το πρωι πεντε η ωρα , εγερτηριο , ευτυχως ανευ καραμουτζας , απλα ενα δυο
σκουντηματα ," ελα ανηψιε , αν ειναι να 'ρθεις για ψαρεμα σηκω ".
Πω πω , σπασικλα το ξυπνημα στις πεντε το πρωι , οταν εισαι οκτω χρονων .
Αλλα τι να εκανα , ηθελα να παω . Nτυσιμο , νιψιμο , - σιγα ρε, μην εκανα και μπανιο - , μια φετα ψωμι με μαρμελαδα , ενα ποτηρακι χυμο, και δρομο .
Ο θειος ο Κωστας στο ενα χερι κρατουσε τον κουβα με ολα τα συμπραγκαλα ,
και στο αλλο το καλαθακι , και το τσιγαρο .
Εγω , με την αποχη επ' ωμου , περπατουσα περηφανος που θα εβγαζα το ψαρι μου
με τον τιμιο ιδρωτα του προσωπου μου ! Βοηθητικος βεβαια ,
αλλα πανω στη μαχη , πασα προσφορα δεκτη !
Γιατι για μαχη μιλαμε , ο θειος μου ο Κωστας δεν πηγαινε για ψαρεμα για
ν' απολαυσει την ομορφια της θαλασσας , η για χαλαρωμα , οπως εκαναν
μερικοι , αυτους ο θειος μου τους ελεγε γιεγιεδες, ( μιλαμε αρχες
δεκαετιας 1960 , οποιος δεν ξερει τι ηταν αυτοι ας ρωτησει κανα παλιοτερο ) .
Ο θειος μου πηγαινε για ψαρεμα με μοναδικο σκοπο την γενοκτονια
καθε οντος που φορουσε λεπια , και ειχε την ατυχια να κολυμπησει
οπου θα εριχνε το αγκιστρι του .
Τελος παντων , φτασαμε στο σημειο που ειχε γαριδες , κι ο θειος μου
πηρε την αποχη και μπηκε μεσα , με μενα ξοπισω να κραταω το καλαθι .
Ωραια ηταν , περπατουσες μεσα τριαντα μετρα , και το νερο μολις που
εφτανε στα γονατα , κι εμπαιναν αναμεσα στα δαχτυλα μου τα φυκια
και με γαργαλουσαν , θαυμα ηταν .
Επιασε λοιπον ο θειος μου τρεις τεσσερις ντουζινες γαριδες , και ανακατες
με φυκια , για να τις κρατουν φρεσκιες , τις εβαλε στο καλαθι .
Πανετοιμοι τωρα απο καθε πλευρα , και με ηθικο ακμαιοτατο , ξεκιναμε
να σφαγιασουμε τα ψαρια της δυτικης Πελοποννησου !
Μερος τριτον , το ψαρεμα
Μετα απο γρηγορο περπατημα μισης ωρας , φτανουμε τωρα κατω στα βραχια ,
εκει που τα πλοια κανουν αριστερη στροφη για να μπουν στο λιμανι .
Εδω ο θειος μου εβαζε εμπρος το δευτερο μερος της ψαροιεροτελεστιας .
Πρωτα αναβε ενα τσιγαρο , τραβαγε μια γερη ρουφηξια , και γεμιζε
πατοκορφα τα πλεμονια του . Μετα οσφριζοταν τον ανεμο να υπολογισει
κατευθυνση και ταχυτητα .Αυτο ητανε πολυ σημαντικο γιατι ο θειος Κωστας
δεν ψαρευε με καλαμι , την πετονια τη στριφογυριζε και την πετουσε με το χερι ,
και του την εσπαγε αν ειχε τον ανεμο στο προσωπο .
Και αυτο για δυο λογους ,
πρωτον , γιατι θα επρεπε να προσθεσει βαριδια .
Θα μου πειτε ," και τι εγινε ? "
Εγινε και παραεγινε , γιατι πιο πολλα βαριδια σημαινε πιο γρηγορο βυθισμα
του δολωματος , και ο θειος μου ητανε equal opportunity ψαροσκωτοστρας .
Ηθελε το δολωμα να βυθιζεται με πιο αργο ρυθμο , για να εχουν τις ιδιες
ευκαιριες να τσιμπησουν , απο αφροψαρα μεχρι βυθοψαρα .
Δευτερον , κοντρα ανεμος τον δυσχερενε στην ακριβη τοποθετηση του
δολωματος , πραγμα για το οποιο παινευοταν .
Αν ελεγε ας πουμε , " το αγκιστρι δεκαεφτα μετρα εξω , και τρια δεξια " ,
μπορουσες να βαλεις στοιχημα οτι το αγγιστρι δεν θα λαθευε παραπανω
απο μισο μετρο μπρος πισω, η δεξια αριστερα .
Αλλα , πισω στην αναγνωριση εδαφους .
Ο θειος μου εκανε ενα γυρο τα βραχια να δει που τα νερα ηταν ταραγμενα ,
ωστε τα ψαρια να μην αντιλαμβανονται το χαρο που εσκυβε πανω τους ,
και που ηρεμα , για να βλεπει τι κολυμπαγε ως κατω στο βυθο !
( Ναι αγαπητοι μου , τοσο καθαρα ησαν τα νερα τοτε ).
Κατοπιν , και αφου ειχε διαλεξει επακριβως το σημειο απ' οπου θα εξορμουσαν
οι δυναμεις του , απλωνε τα χερια του στα συνεργα .
Πρωτα απλωνε τον μουσαμα , εβαζε απο μια πετρα σε καθε γωνια , και στο
αριστερο μερος απιθωνε μαχαιρι , ταναλια , καλαθι , και κουβα .
Και τωρα , η ωρα του μακελειου , την θυμαμαι σαν χθες !
Το πρωτο αγκιστρι εφυγε με μια λαχταριστη γαριδα καρφωμενη απο τη ραχη .
Σε λιγοτερο απο εικοσι δευτερολεπτα ακουσα τον θειο μου να λεει " αααπ .. σε
τσακωσα' " ,τραβηξε μανι μανι την πετονια , και ξαγκιστρωσε ενα σπαρο ισια με
μια πιθαμη . Εσκυψε να τον ριξει στο καλαθι , και τοτε .... τοτε εγινε κατι που
στα σαραντα πεντε τοσα χρονια που εχουν περασει , δεν το ΄χω πει σε ανθρωπο .
"Θειε οχι , μηηη ... θα φαει τις γαριδες ! ! ΄΄
Σας ειπα , ημουνα οκτω χρονων , κι ειχα σηκωθει κι απο τις πεντε ,
λιγη κατανοηση παρακαλω .
Ο θειος μου με κοιταξε , και μου εδωσε χωρο να νιωσω το ασηκωτο βαρος
της κοτσανας .
"Ανηψιε , αμα παρεις μια φετα ψωμι στο χερι και κανεις βουτια , μπορεις
να την φας οταν εισαι κατω απ' το νερο ? "
Εεεεε .... μαλλον οχι θειε Κωστα , και μαλιστα καταλαβα και τι παει να πει
η φραση , σαν ψαρι εξω απ' το νερο !
Μετα απο αυτο το ρεζιλικι , ειπα του θειου μου οτι θα παω παραπερα , με την
αποχη , μπας και βρω κανα καβουρα .
Ψεμματα , στα μερη μας οι καβουρομανες δε γεννανε τοσο ηλιθια καβουρια ,
απλα , χρειαζομουνα λιγο χρονο να ξεκοκκινισουνε τα μουτρα μου .
Στο μεταξυ ομως , τα πραγματα πρεπει να πηγαινανε καλα , γιατι καθε λιγο ακουγα
το θειο μου να φωναζει ," ωωωπ ..... πας κι εσυ", η "ωρε θα φαμε καλα σημερα",
η κανα χαζο , οπως, "ελα κι εσυ στο θειο".
Aλλα αυτο μονο το σκεφτηκα , δεν το ειπα .
Σαν μικρος μπορει να ημουνα λιγο βλακας , αλλα δεν ημουνα και μα ..... !
Ξερετε τι εννοω .
Εν ολιγοις , οσο κρατησαν οι γαριδες , οι σπαροι παθανε μεγαλη ζημια .
Αλλα αυτο για τον θειο μου τον Κωστα ητανε μονο η προθερμανση . Το μερακι
του στο ψαρεμα ηταν τα μελανουρια .
Εδω δεν ειχε καμμια διαφορα απο τον Τζενγκις Χαν !
Μετα απο ενα δεκαλεπτο διαλειμμα για τσιγαρο , εβγαλε απ' το καλαθι
το μεγαλυτερο του οπλο , το ψωμοτυρι .
Σοβαρα τωρα , οταν το επιανε στα χερια του , και δεν σου ελλειπε η φαντασια ,
θα μπορουσες να ορκιστεις οτι ακουγες πενθιμες καμπανες να χτυπουν στο βυθο
για την επικειμενη συμφορα .
Κι αυτο γιατι το γοητρο του θειου μου δεν επετρεπε να ριξει παραπανω απο
δυο φορες ψωμοτυρι χωρις να βγαλει μελανουρι !
Αρχισε λοιπον ο δευτερος γυρος , και η δουλεια πηγαινε καλα γιατι ο θειος
ητανε ολο χαρες και γελια . Αλλα μια φορα που του σκαλωσε το αγκιστρι
στα βραχια , ειπε ενα σωρο λεξεις που αρχιζανε ολες απο " θα σου ....... ",
" να σου ....," η τελειωνανε σε "...σου". Εγω βεβαια εκανα την κοροιδα ,
οτι δεν ακουγα , αλλα μεσα μου χασκογελουσα που ηξερα τι ελεγε !
Μικρος ημουνα ασσος στα μπινελικια , τωρα τα ξεχασα !
Εν τω μεταξυ ομως κοντευε να παει δεκα η ωρα , κι ανυπομονουσα να φυγουμε
γιατι με ειχε πιασει μεγαλη πεινα .
Εδω παλι ισως να ρωτησετε "καλα ρε , και γιατι δεν εβαζες ενα σαντουιτς στην
τσεπη ?" Θα σας απαντησω ευθεως , "οι σοβαροι ψαραδες οταν πανε για ψαρεμα ,
πανε για ψαρεμα , δεν πανε για πικ - νικ , αυτα τα κανουνε οι γιεγιεδες "!
Κοιτα να δεις τι μαθαινεις διπλα στο θειο σου ρε , πλακα εχει !
Εριξα μια ματια στο καλαθι , και διαπιστωσα οτι μαλλον θα φευγαμε σε λιγο ,
για δυο λογους , πρωτον , το καλαθι ηταν σχεδον γεματο , και δευτερον , το
ψωμοτυρι κοντευε να τελειωσει .
Αυτο σημαινε τρια πραγματα , σπιτι , μασες , και ααααχ... ξαπλες !
Αλλα δεν υπολογισα καλα την απληστια του θειου μου οσον αφορουσε τα μελανουρια .
Οταν ειδε οτι το ψωμοτυρι λιγοστευε επικινδυνα , αλλαξε τακτικη ο μπαγασας ,
και αρχισε να βαζει στο αγκιστρι το μισο απο οτι εβαζε πριν !!
Σας ειπα , Μογγολος !!!!
Αλλα και η απληστια του ειδους του θειου μου βρισκει το μαστορα της ,
οταν λειπει το δολωμα , και μετα απο καμποση ωρα ακουγοντας το ρεφρεν ,
" ελα , ενα ακομα και φυγαμε ", το ψωμοτυρι τελειωσε .
Ο θειος μου δεν βλαστημησε , κοιταξε ομως τη θαλασσα με παραπονο ,
και ειπε "φτου σου μωρη πουτανα , την αλλη φορα θα φτιαξω παραπανω!!"
Νομιζω δεν ειναι αναγκη να επαναλαβω τους ανωθεν χαρακτηρισμους !
Μαζεψαμε τα συνεργα , και το καλαθι με τα ψαρια , και πηραμε το δρομο
της επιστροφης .
Μερος τεταρτον , η επιστροφη
Ο δρομος για το σπιτι στην παραλια περνουσε μπροστα απο το λιμανι , εκει
που ειναι ολα τα καφενεια . Καναμε λοιπον τεσσερις πεντε στασεις , για να
δειξει ο θειος μου την ψαρια σε φιλους και γνωστους , και για να πει τεσσερις - πεντε φορες εκεινο το θρυλικο του ," η θαλασσα ειναι προσωρινα αδεια ... οποιος
θελει ψαρι , ελατε στο θειο .. χαχαχαχα "
Κι εγω γελουσα μαζι τους , γιατι ως τοτε νομιζα οτι μονο εμεις οι μικροι λεγαμε
κοτσανες , αλλα ειδα οτι καμια φορα και οι μεγαλοι δε πανε πισω !
Αλλα μαλλον κι εκεινον πρεπει να τον ειχε κοψει η πεινα , γιατι τελικα ξεκολλησε , και συνεχισαμε για το σπιτι .
Ο θειος μου κουβαλουσε ολα τα συμπραγκαλα , μαζι με το καλαθι που τωρα
ζυγιζε μερικα κιλα , κι εγω παλι με την αποχη να προπορευομαι .
Πλατς - πλουτς , μεσα κι εξω απ' το νερο να κυνηγαω μουρμουρες , για να
κανει τη διαδρομη πιο ευχαριστη . Αλλιως θα ητανε μονο περπατημα .
Αυτο ομως μεχρι να πλησιασουμε το σπιτι . Οταν φτασαμε καμια πενηνταρια
μετρα απο την αυλοπορτα , εγω κοντοσταθηκα και περιμενα . Ο θειος μου
δεν χρειαζοταν αλλο σινιαλο , αφησε κατω το καλαθι ," ουφ , με 'πιασε η
ρημαδα η μεση μου παλι. "
Κι εγω , βοηθητικος ονομα και πραμα , αμεσως προσφερα τις καλες μου
υπηρεσιες , "αστο θειε , μπορω εγω."
Ειπαμε , το ψαρι μου το εβγαζα με τον τιμιο ιδρωτα του προσωπου μου .
Σηκωσα λοιπον το καλαθι , και μισο - κουβαλοντας , και μισο - σπρωχνοντας
με το γονατο το πηγα ως την πορτα του σπιτιου .
Εκει περιμενε η θεια μου , που το πρωτο που εκανε ηταν να βαλει τις
φωνες του θειου μου ," ουουου .... να χαθεις ... σα δε ντρεπεσαι λιγο , να
βανεις μικρο παιδι να σου κουβαλαει το καλαθι τοσο δρομο"
Συνηθως , οταν βαζεις τις φωνες σε καποιον δεν χαμογελας , ουτε εκεινος
που τις μαζευει χαμογελαει .
Αλλα σαν μικρος δεν καταλαβαινα ολες τις λεπτομερειες , κι ελεγα της θειας
οτι ημουνα δυνατος , κι οτι το λιμανι δεν ητανε και τοσο μακρια !
Τοτε εκεινη μου ελεγε μπραβο παιδακι μου , παντα ετσι δυνατος και προθυμος
και με γεμιζε φιλια !
Να , καπως ετσι εμεις τα αγορια μαθαινουμε να λεμε ψεμματα στα κοριτσια ,
και αντι για ξυλο , εισπρατουμε φιλια , και αλλες περιποιησεις !!
Τι εννοω ? Να , αμεσως μετα τα φιλια η θεια μας εστειλε να πλυθουμε ,
για να ειμαστε ετοιμοι για το φαγητο , ψαρια τηγανιτα , και ντοματοσαλατα
με πρασινη πιπερια που μου αρεσε . Αυτη ειναι περιποιηση !!!
Στο τραπεζι , μετα το φαγητο , ο θειος μου αρχισε να εξιστορει τα συμβαντα
της ημερας , κι εγω βρηκα ευκαιρια να πω συγνωμη , παω για υπνο .
Τα τελευταια λογια που ακουσα οπως πηγαινα στο κρεβατι , ηταν της θειας μου
να λεει " Κωστη .. τα 'χω ξανακουσει αυτα ", και του θειου μου να απαντα ,
"μωρε θα τα ξανακουσεις ... και θα πεις κι ενα τραγουδι !!!"
Μερος πεμπτον , σημερα
Θειε Κωστα , τωρα εχω περασει τα πενηντα , κι εσυ κοντευεις να πιασεις
τα ενενηντα . Καιρος ηταν να γραψω λιγες γραμμες για σενα , ετσι , ενα ευχαριστω,
στον ανθρωπο που με εμαθε ν' αγαπαω το ψαρεμα .
Χωρις να ξεχναω τη θεια την Αννα !
Ενα ευχαριστω στον ανθρωπο , που παντα , μου φερθηκε πιο πολυ σαν δευτερος
πατερας παρα σαν συγγενης .
Θα χαρεις να μαθεις οτι εχω γινει ο φοβος , και ο ........ τρομος
των ψαριων του κολπου του Μεξικου , απο το Texas ως την Florida .
Ενα μονο δεν ξερω αν θα σου αρεσε , αλλα θα σου το πω κι ας με φτυσεις .
Οποτε παω για ψαρεμα , παιρνω μαζι μου και σαντουιτς , και τσιπς , και ποτα ,
και παγο .
Εχασα το δρομο μου θειε , πηγα με τους ..... γιεγιεδες !
Αλλα θυμαμαι πως με εσενα ηταν καλυτερα .
Το ξερω πως σου λειπει η θεια η Αννα, αλλα μη στεναχωριεσαι ,
στην αγκαλια του θεου ειναι .
Χρονια σου πολλα , Καλη ψαρια θειε Κωστα ! ! !
...............................
...............
...........
ΥΓ. Καλημέρα σας... το ξανα στελνω μετα από όλα αυτά τα χρονια
γιατι μολις ακουσα πως ο θειος ο Κωστας βαρεθηκε μονος,
και πηγε να βρει τη θεια την Αννα ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Οπου κι αν παιζω , το γηπεδο ειναι δικο μου ...... | | | |
|
Oλύμπιος-Θεός
20-03-2017 @ 13:59 | ::angel.:: ::theos.:: ::angel.::
ΩΡΑΙΟ... | | ΛΥΔΙΑ_Θ
20-03-2017 @ 14:04 | Πολύ όμορφη η αφιέρωσή σου Αρη !!!
Καλό ταξίδι στον θείο Κώστα !! ::angel.:: ::kiss.:: | | Faber-Castell
20-03-2017 @ 15:54 | ωραίοι και εσυ και ο μπαρμπας ::cool.:: | | χωρίς λόγια
20-03-2017 @ 15:58 | !!!! | | **Ηώς**
20-03-2017 @ 17:27 | ενα απο τα αγαπημενα δολωματα του θειου μου ,
για τα μελανουρια , το ψωμοτυρι , ηταν μια διαδικασια , που εμοιαζε λιγοτερο με προετοιμασια
και πιο πολυ με ιεροτελεστια !.......τι να σε λέω τώρα ...
Πραγματική ιεροτελεστία και δη μουσκεμμένο με θαλασσινό νερό
-μπουκουβάλα- το καλύτερο δόλωμα για τα σπαριά...3 τηγανιές και βάλε, στη σκάλα της Συκιάς
(2ο πόδι Χαλκιδικής καλοκαίρια '81-82-83- 85-87-89....)....
Ο δάσκαλος της τέχνης -ας αναπαύεται εν ειρήνη ..... ::kiss.:: ::kiss.:: ::angel.:: | | Κων/νος Ντζ
20-03-2017 @ 17:43 | Πάρα πολύ ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ
20-03-2017 @ 19:17 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ και ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ! !..
Μπράβο φίλτατε !..
Θα μπορούσε κάλλιστα, να είναι
το σεναριο μιας μικρού μήκους ταινίας ! !..
::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | | Ιχνηλάτης
20-03-2017 @ 19:17 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ακριτας
20-03-2017 @ 19:33 | Πανέμορφο !!! έγραψες υπέροχα !!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Aris4
20-03-2017 @ 22:54 | Καλο σας βραδυ....
ενας πραγματικα καταπληκτικος ανθρωπος. ::love.::
::yes.::
Του αρεσαν πολύ τα λουλούδια, και οποτε ειμαστε στην Ελλαδα και πηγαίναμε να τον δουμε ποτε δεν φυγαμε
από το σπιτι χωρις να κραταει η γυναικα μου...
από ένα γερο ματσο, εως και μια αγκαλια λουλούδια από τον κηπο του ! ::yes.:: | | Κων/νος Ντζ
21-03-2017 @ 20:40 | Πάρα πολύ ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | anthrakoryxos
07-04-2017 @ 15:14 | Γειά σου Άρη power!!
::rock.:: ::smile.:: ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
