|
Αποτυπώνονται αδρά επάνω στον φλοιό των δέντρων και, στην ουσία είναι πουλιά που, αποδημούν κατά τα μέρη του αρχέγονου φόβου.
Η νύχτα τα κυνηγά, σπινθηρίζουν καθώς πετούν, η καρδιά τους χτυπά μανιασμένα, ανήκουν στην Τόλμη.
Τα ζωγραφίζω μέσα στις ελπίδες μου, πάντα θα είναι η ανατροπή όσων περίμενα, με νικούν, μου αρέσουν
γιατί είναι ο εαυτός που δεν μπόρεσα, είναι η Νίκη που με μαγνητίζει πάντα.
Είναι η παρηγοριά μου- εφαρμόζω την ψυχή μου στην πτήση τους- με δικάζω και με αθωώνω ταυτόχρονα· ταυτίζομαι και είμαι ο αποδιοπομπαίος ουραγός που από σύμπτωση μπορούσα..
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|