| |
Σα Φίδι χαμερπές…
Αναζητά τη θέρμη σου στο μπούστο της αγκάλης
με πρόσχημα την ζεστασιά, μα άλλο έχει στο νου
να εισχωρήσει στο μυαλό, κι ας συ δεν θες να βάλεις
μιας και το λες προμήνυμα άσκοπου οιωνού
Επίμονα πολιορκεί κάθε κρυφό σου πόθο
με γοητεία αχολογεί τα πάθη σου να κλέψει
δεν το φρονείς, κι ό,τι αξιεί το νιώθεις τέκνο νόθο
που προσπαθεί την μητρική σκέψη σου να γητέψει
Κι είναι σαν φίδι χαμερπές, που δεν χτυπά στα ίσια
μόνο να κλέψει ύπουλα, ζητά το απεχθές
κάθε απόθεμα ψυχής, κάθε τιμή σου γνήσια
και να αλλάξει τραγικά το σήμερα απ’ το χθες
Θα ιδείς, στο πρώτο "φίλημα", το "Eίναι" σου ν’ αλλάζει
πως κάποιο άχαρο κενό, γέμισε με στολίδια
πως ντύθηκες μεταξωτά πορφύρα και ατλάζι,
μα η ζωή σου όπως πριν, δεν θά ΄ναι πάλι ίδια
Θα δώσεις όλα του εαυτού, κι όσα δεν είχες νιώσει
κι όσο δεν πίστευες ποτέ, πως έχεις θησαυρό
όμως δεν θά ’ναι τεκμαρτό, ευρώ, δραχμή ή γρόσι
μα μόνο ένα φλετράισμα, του πνεύματος αβρό
Κι αν κάποτε η θέρμη σου, σβήσει σαν το κεράκι
μην το θαρρείς σε πλήγωσε λάθος, θνητός ή μέρος
μα νά ΄χεις το παρήγορο της σκέψης το σαράκι
πως κείνο που σε γέμιζε, ήταν απλά ο ..ΕΡΩΣ !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
