| Πόσοι βρεθήκαν στην άκρη του κόσμου,
χωρίς να γυρίσουν πια.
Και πόσοι απλώσαν το χέρι τους, «δώσ’ μου»,
και πήραν απανθρωπιά.
Πόσοι σταθήκαν μπροστά σε μια δύση,
χωρίς να ’ρθει η ανατολή.
Ποιος θα μπορέσει να το τραγουδήσει,
σαν ένα γυμνό πουλί.
Πόσοι να πιούνε, διψάσαν, το νάμα
στην κρήνη της λησμονιάς.
Κι ήπιαν, σταγόνα-σταγόνα, το κλάμα.
Μα, πόσος πολύς ντουνιάς.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|