Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Βιρτζίνια
 

Να μείνεις εκστατική κάτω από τον ουρανό
Που ξημερώνει, αλλιώς
Να ζέψεις τα σύννεφα σε ρυθμό να σε πούνε
Όπως διαβάζεις στο πρωτότυπο την ερημιά
Της ψυχής σου και γύρω καίγονται όλα.

Ένας δράκος βγάζει φωτιές απ' το στόμα του, ένα πουλί
Εγκαταλείπει την φωλιά του και πετάει
Κατά του πόνου την χώρα.

Συνοφρυώνεσαι, βγάζεις τα αιχμηρά μολύβια σου και σχίζεις
τις σελίδες τακτικά
Σαν να αγάπησες και να σου υποτάχτηκε το χάος.

Πάλι σε διαβάζω, πάλι σέρνεις την απουσία σου δίπλα μου
Και δημιουργείς βροντερές παρουσίες- αν τύχει

Φαίνεται και κάποιος σημαδέψει καλά μες την Απόφαση,
μένουν τα έργα του ονομαστά και κανείς δεν τa σβήνει που πέρασε χρόνος..




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
νικολακοπουλος θανάσης
26-03-2017 @ 15:28
σε χαιρετώ στράτη το διάβασα πολύ ωραίο μπράβο.




::mad.javascript:insertext('::mad.::',%20'comment'):javascript:insertext('::mad.::',%20'comment'):
Ευαγγελία Άνδρος
26-03-2017 @ 16:27
::love.:: ::hug.::
ΙΑΣΩΝ
26-03-2017 @ 17:44
Ποίημα-τρικυμία.Συγκλονιστικό!
ΒΑΛΣΑΜΟ
26-03-2017 @ 17:58
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
26-03-2017 @ 21:57
::love.:: ::rol.::
Άηχος
26-03-2017 @ 23:40
Διαφορετική και ιδιαίτερη η γραφή σου, έχει πάντα κάτι να πει και να δείξει.
Μπράβο σου!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο