| |
Ο Ήλιος
Ο ήλιος ζεσταίνει τις κρύες καρδιές μας
Μα του περασμένου χειμώνα οι βραδιές μας
Όταν έφυγαν είπαν "θα 'ρθούμε ξανά"
Και τώρα τις βλέπω απο μακριά
Ο ήλιος μας ζέστανε καιρό, μα η ζάλη
Δίνει την θέση της τώρα στο κρύο
Όλοι μου λένε πως κρύο δεν κάνει
Μα έσπασε αυτό την καρδιά μου στα δύο
Ο ήλιος που φεύγει μου λέει "δεν υπάρχω
Δεν υπήρξα ποτέ, μονάχα για λίγο
Σε ξεγέλασα ξέρεις κι αυτό ίσως σου φτάνει
Να γυρνάς μια ζωή στον χειμώνα που ανοίγω"
Μα εκείνος θα 'ρθει να μ' αρπάξει και πάλι
Για να βγω απ' τη λήθη να σηκώσω κεφάλι
Ζεσταίνει, ακουμπάει τις ανόητες ζωές μας
Και γελάει με τις θερινές τις φωτιές μας
Κι αυτό που θαρρώ πως για πάντα θυμάμαι
Μία κρύα ανάσα στο αυτί σαν κοιμάμαι
Να γελάει, να μου λεει "ένας ψεύτικος ήλιος
Σε ξεγέλασε λίγο και στο 'παιξε φίλος"
Κι ο ήλιος που φεύγει μου λέει "δεν υπάρχω
Δεν υπήρξα ποτέ, μονάχα για λίγο
Σε ξεγέλασα ξέρεις κι αυτό ίσως σου φτάνει
Να γυρνάς μια ζωή στον χειμώνα που ανοίγω"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
