| |
Στων χαραμάτων έχω μείνει τα ποτά σου
ζευγαρωμένη σε κοιτώ, και ξανακλαίω,
που έχω καεί εφτά φορές στον έρωτά σου
κι εσύ μου λες: «ακόμα μια σε ξανακαίω»
Το «σ’ αγαπώ μου» συρματόπλεγμα το κλείνει
σαν γκρι λεκές στο κάτασπρό σου περιβάλλον
θαρθεί ένα Σάββατο βροχή να τον ξεπλύνει,
μα ως τα χαράματα, θα είσαι μ’ έναν άλλον!!!!
Κι εκεί που σμίγει το «γιατί;» με το «γαμώ το»….
θα ‘ναι το στίγμα απ’ της καρδιάς μου το ναυάγιο,
θα ‘χεις σαλπάρει μ’ έναν ξένο σε άλλο νότο
κι εγώ θα πίνω μαύρο κύμα στο μουράγιο…
Στων χαραμάτων την πλοκή έχεις ξεφύγει
και λες: «οι δρόμοι μου, ποτέ να μη σε νοιάζουν»……
η Ανατολή, μάγοι μου λένε, πως δεν σμίγει
ποτέ με Δύση, κι αν στο χρώμα, πολύ μοιάζουν!!!!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
