|
Ειναι μυστηριακά υπέροχο να περπατώ νύχτα στην Sulzgurtel (ο δρόμος μου) που το πρωί η ζωή χορεύει και να παλεύω μόνος με τις σκέψεις μου.
Να περπατώ και να βλέπω παντζούρια του μαγαζιού κλειστά, φώτα σβηστά, δρόμος άδειος
κι ενώ όλα ειναι ακίνητα εγώ να κινούμαι(όσο μπορω), να σκέφτομαι, να χαζεύω, να ηρεμώ.
Η ψυχή έχει ανάγκη λίγες στιγμές απόλυτης σιωπής και ηρεμίας.
Ειναι ίσως τότε που τα βρίσκω καλύτερα με τον εαυτό μου, έρχομαι αντιμέτωπος με τους φόβους μου και τους αντιμετωπίζω χωρίς βοήθεια τρίτων. Είναι όμως και οι στιγμές που μου δίνουν την ευκαιρία να τους θάψω, ν´αναθαρρέψει η ψυχή μου γιατι πλέον ειναι ήρεμη και τίποτα δεν την ανησυχεί.
Εχω τόση ανάγκη να καθαρίσω το μυαλό μου από μύριες σκέψεις που με κατακλύζουν και κυρίως απ´τον αρνητισμό των διαθέσεών μου.
Ο μυστηριώδης χαρακτήρας της νύχτας απομονώνει τα προβλήματά μου και μου δίνει τη δυνατότητα να νιώσω το μεγαλείο της.
Ίσως η μαγεία της νύχτας μετατρέψει το απόψε μου σε κάθε απόψε.
Σ´αγαπώ νυχτα είσαι η μοναδική μου ερωμένη!.
Γιάννης Πλωμάρης
Χάραμα
Κολωνια 30.03.2017
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|