Ήρθα να σε βρω μα δεν είσαι εδώ
πώς θα αναπνέω, θα υπάρχω, και θα ζω
χωρίς την γλυκιά σου αναπνοή
χωρίς εσένα πληγή ανοιχτή
Μαχαίρι μου κόψε με λίγο ακόμη
μου αρέσει που η αγάπη σου ζει
μου αρέσει που το ψέμα σου σε αναζωογωνεί
και το αποδέχομαι με όρια πλέον πια
Εγώ τσακισμένη κι εσύ ζωντανός
με μάτια γαλάζια και ωραία ξανθά μαλλιά μοιάζεις σα θεός
ήξερα πώς υπάρχει έστω κι ένας λόγος να ζω
αν είσαι το αστέρι στο δικό μου ουρανό
