| |
Σ'εκείνο το μέρος που χαλαρώνουν οι σκέψεις
Και περισσεύουν,
Σ' εκείνο το μέρος,που τα νοήματα εισχωρούν
Χωρίς πόνο
Σ'εκείνο το μέρος των νοσταλγών της αγάπης
Βυθίζομαι σ' αυτό το χρώμα,
Το χρώμα των χρωμάτων
Σ'ένα χορό πνευμάτων...
Χρώματα γαλήνης
και μοσχοβόλια κάπαρης
Σε παράφορες περιπτύξεις
Μυστικών χορών
Ξαγρυπνούν στα χείλη μου
Ξενυχτούν στο σώμα μου
Και το πνεύμα μου προστάζουν
Λίγο από μέλι όλα στάζουν
Ξέρω πως είναι στ' όνειρο
Που μας ξυπνά τις νύχτες
Μια γεύση ανάφη-κτη,ζεστή
Γεύση από θάλασσα αλμυρή
Στη φωτεινή σου αύρα ξενυχτώ
Και μνήμες των ανθρώπων νοσταλγώ
Και στο χαμόγελο που χύνεις
Σ΄εκείνο που τα μάγια λύνεις
Χαρούμενα,επικίνδυνα σ' αγγίζω
Και τίποτα-σου το'πα-δεν ορίζω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
