| |
Σε κύκλο είπε, γυρίζοντας πώς βάδιζ΄ αιώνια
ενώ γοργά αλλάζανε τριγύρω οι εποχές
μια νύχτα όμως τρύπωσαν δαίμονες και τελώνια
και οι λέξεις που τον μέθαγαν του φάνηκαν ρηχές.
Πολλούς είδε γονατιστούς στο πυρωμένο χώμα
και άλλους γοργά να σέρνονται και αγνοώντας που
να δροσιστούν ανοίγανε το διψασμένο στόμα
μα ερμητικά κρατάγανε κλειστό πάντα τον νου.
Μεγάλο νέφος πάνω τους ήτανε καθισμένο
και για φαντάσου το πάνε, πως άλλως ουρανό
το μίσος έμοιαζε μ΄ αυτούς να 'ναι συνυφασμένο
για ότι κάπως διέφερε και για τον διπλανό.
Κι όλοι βαδίζανε μαζί τον δρόμο του θανάτου
και ένας προς ένας μπαίνανε σε μια πόρτα στενή
που λύκοι τους περίμεναν, μα με προβιά προβάτου
και ύστερα σε πελώρια τους ρίχναν μηχανή.
Τον δρόμο πήρ΄ ανάποδα να τους προειδοποιήσει
μ΄ αυτοί λέξη δεν άκουγαν τον λέγανε τρελό
κανέναν δεν κατάφερε ποτέ να ξεστρατίσει
να ακολουθούν τους ήτανε τους άλλους πιο απλό.
Κι ύστερα βρέθηκε μεμιάς μου είπε εδώ πέρα
σαν να ταν ένα όνειρο ή όνειρο ΄ναι αυτό
κι όμως η ίδια μυρωδιά πλανιέται στον αέρα
κι είναι το χώμα που πατά κι εδώ κάπως ζεστό.
Τρελός θα είναι σκέφτηκα κι έφυγα παραπέρα
κι ομολογώ ανατρίχιασμα ένιωσα στο κορμί
τα λόγια του σαν σκέφτηκα ξανά την άλλη μέρα
γι αυτούς τους λύκους με προβιά και για την μηχανή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
