Καθώς κρύβομαι πίσω από σκιές
καθώς οι φωτογραφίες θυμίζουν πως μεγαλώνω
καθώς μέσα στην εγωιστική μου θέληση να ξεφύγω
έφτιαξα τον κόσμο μόνο για μένα
ξέχασα πόσο πολλοί είναι οι άνθρωποι γύρω μου
ξέχασα πόσο η αγάπη χρειάζεται περισσότερο
ξέχασα τον εαυτό μου μέσα σ' ένα κελί
και κρατάω το κλειδί
δεμένο από μια κλωστή
γύρω από το λαιμό μου.
Με βασανίζει το βάρος του και με τραβάει πιο κάτω.
Τελευταία περπατώ με το κεφάλι χαμηλά
ακούω περισσότερο, γεύομαι περισσότερο
μυρίζω περισσότερο, βλέπω περισσότερο,
αγγίζω περισσότερο
αλλά ο κόσμος γύρω μου είναι ο ίδιος
κι όσο κι αν αισθάνομαι τα πάντα
αυτά λιγοστεύουν
γιατί έτσι τα έφτιαξα, μικρά.
