| |
| | Όπως και να 'χει |  | | | Ήταν να δω τα μάτια σου και ξαφνιάστηκα, που μίλησαν απευθείας στη καρδιά μου κι άγγιξε το πάθος μου, τα φιογκάκια σου, καλπάζοντας ο πόθος, τα όνειρα μου | | |
[align=left] [B] [I]
. . *~* Όπως και να 'χει *~*
Ψιθυρίζει η βροχή, σιωπούν τα πουλιά
κι ηλιαχτίδες αναμεσίς τις φυλλωσιές ιριδίζουν
χαϊδολογά η ανατολή, τα ερωτικά της παιδιά,
που την Αυγή, τα σωθικά τους φροντίζουν
και ξεπετάγεται το κλωναράκι της τζιτζιφιάς
όπου τ' ανθάκια του, μεθάνε το τρυγόνι
και προσκαλεί με ραμφίσματα τρυφερά
να κελαηδήσουν την αγάπη στο μπαλκόνι!
Σωπαίνει η νύχτα να ντυθεί
το αστρόφεγγο φουστάνι,
μόνο γι 'αυτόν που το πρωί
θα είναι ένα όνειρο και πάλι!
Κι όμως έναν έρωτα εκ νέου καρτερεί
όπου στο βλέμμα, "έκθαμβος"
θα την ποθεί, γυναίκα να την κάνει
όπως σωπαίνεις ασίγαστη κι εσύ
σαν ψιθυρίζω για φωτιά
στη παραζάλη.
Δεν είναι μαθημένος ο αετός στα παράπονα
βλέπει τις πέρδικες που πετάνε με νάζι
μετρά ο λαγός, τη φύση με άζαλα
το γιασεμί που πλέκει στο περβάζι
κι εσύ άφησες τα γαρύφαλλ' απότιστα
μέχρις ότου έγειραν
εκεί στο πεζουλάκι.
Ήταν να δω τα μάτια σου
και ξαφνιάστηκα,
που μίλησαν απευθείας στη καρδιά μου
κι άγγιξε το πάθος μου, τα φιογκάκια σου
καλπάζοντας ο πόθος, τα όνειρα μου.
Εφικτό, πεπρωμένο, απρόβλεπτο,
"όπως και να 'χει" ...
πιάνει τη πένα και γράφει!
. . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
