| Στό αδιέξοδο ετούτο
Που μέ χουν φερει γιά νά ζώ
δέν θέλω νά το κουβεντιάζω
με άλλους νά το μοιραστώ
καί οτι μέσα μου μέ καίει
όσο το αίμα μου θα ρέει
Μόνος την ακρη θά τη βρώ
Μόνος την άκρη θα τη βρώ
Μιά νύχτα μοναξιάς ζητάω
καί μιά ατέλειωτη σιωπή
Μέχρι απόφαση νά πάρω
στή δυσκολή μου τη στυγμή
πρίν νά ακούσω τή φωνή μου
νά σπάει όπως ή κλωστή
νά σπάει όπως η κλωστή
Δέν ψάχνω γιά δικαιολογίες
άλλους νά ακούω νά μού λέν
για ουτο που αλλοι πάντα ζουσαν
και για αγάπες που νά. καίν
Ψάχνω αυτό που μου στερούσαν
κι όχι ακόμα ενα τραγούδι
πού νά πονάει τό ρεφρέν
Πού νά πονάει το ρεφρέν !!!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|