| |
Που πήγανε τα χρόνια εκείνα τα παλιά,
που ζούσαμε ανέμελα σαν 'λεύθερα πουλιά,
κοιτάζαμε το μέλλον σαν είμασταν παιδιά,
χανόμασταν σε όνειρα μεγάλα και πλατιά!
Προβλήματα δεν είχαμε να λύσουμε εμείς,
για όλα μας φροντίζαν, οι ήρωες γονείς,
δε ξέραμε από αρρώστιες, σκατά και βιασμούς,
τώρα μεγαλώσαμε και εκεί πίσω τρέχει ο νους!
Σε όμορφα αισθήματα και αξέχαστες στιγμές,
μα δεν τολμάμε σήμερα να ζήσουμε όπως χθες,
γιατί τώρα βασιλεύει ο μεγάλος αδελφός,
που κρύβει στο σκοτάδι το ανθρώπινο το φως!
Μακάρι να μη ζούσα στο άχρηστο το σήμερα,
που όλα είναι άδεια, ανούσια και εφήμερα,
να γυρίσω πάλι πίσω στα χρόνια τα παλιά
μαζί με την αξέχαστη εκείνη αγκαλιά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
