| |
Κακό μου συναπάντημα και πως, να σ’ αποφύγω σκέφτηκα καθώς, Δευτεριάτικα του Πάσχα να σου και φάτσα -κάρτα ποιος άλλος, Λάκης ο τρελόβιος!
Ω! Το κύριο, Μάκης μας χρόνια πολλά- Χριστός Ανέστη καλή βδομάδα, με υγεία, ακούστηκε απλώνοντας τη χερούκλα του.
Και μόνο που, σ’ αντίκρυσα φάνηκε η τύχη μου συλλογίστηκα παρ’ όλα αυτά, δε θεώρησα πρέπον να τον αποφύγω όποτε, κάνοντας πέτρα τη καρδιά ανταπέδωσα…
Ευχαριστώ, Λάκη κι’ εσύ ότι, επιθυμείς και πρωτίστως καλή φώτιση...όμως παρά την ανταλλαγή των συνηθισμένων κοινότυπων ευχών κάτι, στη πρόσοψη του, δε μου κόλλαγε, γι΄ τούτο, ρώτησα…
Σαν να μη φαίνεσαι ορεξάτος μάλλον, θα το γλέντησες μέχρι πρωίας.
Ίσα , ίσα κύριε Μάκη μας τώρα που την έσφαξα, αισθάνομαι υπέροχα.
Άκουσα καλά Λάκη μίλησες, για σφάξιμο?
Ακριβώς, με το χασαπομάχαιρο που έχω, για τα γουρούνια.
Δε, σε καταλαβαίνω τι εννοείς?
Ε’ όταν πρόκειται περί άγριων γεγονότων κύριε Μάκη μας οι εξηγήσεις θεωρούνται περιττές, δε νομίζεις?
Ε’ πως Λάκη εδώ, δεν αναφέρεσαι, σ’ ένα οποιοδήποτε απλό παράπτωμα τούτο, σηκώνει πολύ κουβέντα, για λέγε πότε, που και γιατί την έσφαξες?
Μου τα είχε πρήξει ολάκερο το χρόνο και εκεί γύρω, στις τρείς ξημερώματα μετά την Ανάσταση του κυρίου πάνω στο τσακίρ κέφι της έδωσα και κατάλαβε…
Με δέκα μαχαιριές τη περιποιήθηκα δεόντως!
Δέκα μαχαιριές?
Ναι γεια κι’ αν δε στόμωνε η λάμα κύριε Μάκης μας και δε, με συγκρατούσαν οι τριγύρω τόσες επί πλέον, θα τις κατάφερνα!
Κι’ έκανες τέτοιο φρικτό πράγμα μπροστά, σε μάρτυρες Λάκη?
Ακριβώς! Διότι εμένα, με λένε Λάκη κι’ όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δε τα ξέρει ο κόσμος όλος, στο πλήθος άρπαξα την ευκαιρία και της εξηγήθηκα άπαξ και δια παντός όχι που νόμιζε ότι, λόγω πολυκοσμίας, θα τη γλύτωνε!
Δηλαδή την άφησες, στο τόπο που λένε?
Ακαριαίως κύριε, Μάκης μας!
Και καλά από όλους τους παριστάμενους κανένας, δε συγκινήθηκε να καλέσει την αστυνομία, τόση απάθεια?
Ποιος να τολμήσει το χασαπομάχαιρο, έσταζε το ζεστό της αίμα χώρια που όλοι τους, ήταν συνένοχοι, στο έγκλημα!
Τι λες βρε Λάκη και μετά από όλα τούτα, κυκλοφορείς ακόμη λεύτερος?
Γιατί όχι! Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής σήμερα που το καλοσκέφτομαι νιώθω τύψεις αλλά… το ρουν της ιστορίας, δε ματάγυρίζει.
Το πτώμα Λάκη τι έγινε το πτώμα?
Χθες το φάγαμε!
Τι είπες μωρέ, ακούστηκα τρέμοντας και κανιβαλισμός από πάνω?
Ε’ όχι και κανιβαλισμός, για τη φάγαμε τη κατσίκα κύριε Μάκης μας!
Για στάσου, θες να πεις το επώδυνο σφάξιμο ήταν για…
Ακριβώς, μια σπέσιαλ κατσικούλα, που τάιζα όλο το χρόνο και απόλαυσε ψητή όλη η ομήγυρης κύριε, Μάκης μας!
Ρε Λάκη δολοφόνε της δεκάρας την επόμενη φορά που, θα σε πετύχω μάλλον, θα σε σφάξω στο γόνατο, φώναξα καθώς, εκείνος την έκανε ταχέως ξελιγωμένος, στα γέλια!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
