| |
Το απόστημα
το σπάσαμε χωρίς γιατρό και γρόσι
μα ποιος τιμά
εκείνον που παλιά τον έχει σώσει
τα νόστιμα
φιλιά που είχες δώσει πριν να φύγεις
με πρόστιμα
πληρώσαμε, τις φυλακές ν’ ανοίγεις
Αγάπες έψαχνες αλλού, με άλλα δολώματα,
εσύ εδώ, κι εγώ στης νύχτας τ’ αετώματα
Στο χώρισμα
νυχτιάς κι αυγής, αντίκρυ στ’ όνειρό σου
με ζόρισμα
χωρούσε το φιλί στο σ’ αγαπώ σου
με αφόρισμα
με απείλησες πριν νύχτα να τελειώσει
το πόρισμα
δεν βγήκε, μα κι αν βγει θα σε αθωώσει
Με τις ψευτιές το άγιο σου βλέμμα με παγίδευε
μα το κορμί σου σε άλλα πέλαγα ταξίδευε
Με πύρωνες
με βλέμμα, να πονέσω είπες κι άλλο
και πλήρωνες
καημούς να με χτυπούν χωρίς σινιάλο
ακύρωνες
καρδούλες που με ζέσταναν στο χιόνι
και κλήρωνες
φονιά να με οδηγήσει στην αγχόνη
Ποιος να ‘χει σκέψη στο μυαλό έστω κι απόρρητη
πως μ’ ένα γεια σου η ζωή θα γίνει αφόρητη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
