| Ούτε εδω κανείς
ούτε εκει κανένας
μιας ωρας σκοτεινής
η μοναξιά μου
σαν το κελί μιας φυλακής
Ένας χωρισμός με πάει
και δεν τον ρωτώ
κατά κει τραβάει
κατά δω φυσάει
μ εναν αέρα για οδηγό
Ούτε εδώ κανείς
ούτε κει κανένας
όταν βασιλεύει ο ήλιος
χάνεται κι ο φίλος
ο μοναδικός
Για το χατήρι της τρελλής
που μου πε μ αγαπάει
ο βασιλιάς της ταραχής
έγινα και το ξερα
πως στην καταστροφή με πάει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|