| |
Πόσο θα θελα να σουν εδώ
είσαι τόσο μακριά
θα θελα να σουνα εδώ κοντά
γλυκά να με φίλας
τόσο κρύο και όμως παλι ζέστη
όταν θυμάμαι τη δική σου αγκαλιά
αυτές τι κρύες μέρες του χειμώνα
το φιλί σου φέρνει μια ανάμηση γλυκιά
Ρ
και την θεση σου έχει τώρα ένας χιονάθρωπος ψυχρός
με ένα κασκόλ που σου χάρισα εγώ
φίδι στο λαιμό που μπήκε ανάμεσά μας
ληστεύοντας και σκότωσε τα όνειρά μας
ονειρα που εχω κρύψει εχω θάψει πολύ βαθίά
εσενάνε για να ξεχάσω όνειρο ομως πάλι που ξαναγυρνά
Κι ο χιόνάθρωπος ο μόνος συντροφιά
που στο φως του ήλιου λιώνει σιγά σιγά
ποιος??? ποιος είναι αυτός που ξαναγυρνα
και πάλι στα ίδια μονοπάτια θα βρεθούμε χωρίς παρηγοριά
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
