| Μερικές φορές μ' αρέσει να
αναπαριστώ διάλογους του παρελθόντος
ή, καλύτερα, να προσπαθώ να αναπαραστήσω,
και να εκτιμώ την σημασία τους στη παρούσα ζωή μου.
Έτσι κάποιο «όχι», κρίνω πως στάθηκε μοιραίο,
ένα «ναι», λανθασμένο, τελείως λανθασμένο
και αντίθετα ένα «ίσως», μου φάνηκε
μια πολύ επιτυχημένη κίνηση από μέρους μου.
Όμως, δεν παύει να είναι μια εικόνα λειψή
αυτή των παρελθόντων κρίσιμων διαλόγων.
Λειψή, όχι τόσο για την ακρίβεια της μνήμης μου,
γιατί όσο και λάθος να τους θυμάμαι,
σε γενικές γραμμές αποδίδουν σχετικά πιστά την τότε εικόνα,
όσο για
τα κενά ανάμεσα στους διάλογους,
τη σιωπή,
τη σημασία της κάθε παύσης,
τη διάρκειά της,
την χροιά της,
το βάθος της,
που δεν είμαι σε θέση,
όχι μόνο να αναπαραστήσω,
αλλά ούτε καν να προσπαθήσω για κάτι τέτοιο,
καταδικάζοντας οριστικά την παρελθούσα εικόνα
και συνακόλουθα την οποιαδήποτε εκτίμησή της
ως λειψή.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|