| |
Κων/νος Ντζ
25-04-2017 @ 11:11 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
25-04-2017 @ 11:19 | μείναν τα αισθήματα αμείωτα
να μπλέκουν στα στιχάκια σαν γιρλάντα....ΟΜΟΡΦΙΑ! | | Skylight
25-04-2017 @ 11:58 | Πόσες φορές σ' έχουμε δει, πόσες σε 'χουμε ακούσει,
κι εσύ φοβάσαι τι θα γίνει αν μας δεις;
Πόσες φορές τις σκέψεις σου, μας δείχνεις σαν τους φίλους,
που ότι νιώθεις, θέλεις να το μοιραστείς;
Πόσες φορές χωρίς ντροπή, μας μίλησες για λάθη,
κι άλλες βραδιές, με συμβουλές, γράφεις για τα σωστά;
Να 'ξερες όλοι εδώ μέσα... τι έχουν μάθει
από τα λόγια ποιητών, τα σιωπηλά.
Κι εσύ φοβάσαι, τι θα γίνει αν ανταμώσουμε
-σε μένα μοιάζει, όχι κατάρα, αλλά ευχή -
αν όλοι οι ποιητές, τα χέρια δώσουμε
και συζητήσουμε σαν άνθρωποι απλοί.
Τότε να δεις η μοναξιά θα πάει πάσο,
κι η τύχη θα 'χει, τα χαρτιά της ανοιχτά,
κανείς δεν θα 'χει στο μανίκι έναν άσσο,
μία βραδιά, χωρίς να υπάρχουν μυστικά.
Και το πρωί, ίσως εσύ να χεις αλλάξει
όπως και 'γω, και ο καθένας δηλαδή
γιατί θα ξέρεις πως υπάρχουν τόσοι ακόμα,
που έχουν όμορφη, και ελεύθερη ψυχή.
Σε μένα μοιάζει με ευχή, όχι κατάρα,
συγχώραμε που απόψε διαφωνώ
καταλαβαίνω την αξία της φαντασίας
μα μένω λάτρης στο απλό και υπαρκτό.
Πολύ μελωδικό Χρήστο! Ρέει σαν νερό! Εγώ βέβαια έχω άλλη άποψη, μα μου άρεσε πολύ το σενάριο σου ::up.:: ::theos.:: ::4076.:: | | Μαυρομουστάκης
25-04-2017 @ 18:47 | Εμπνευσμένο!!!!! | | pennastregata
25-04-2017 @ 23:34 | Έρως πλατωνικός, που θέλει να τραγουδηθεί...! ::wink.:: ::hug.:: | | aridaios
26-04-2017 @ 02:14 | κι ας μείνουμε πιστοί στ’ ονειροπόλημα,
να νιώθουμε την έλξη μας για πάντα !
-.- ::sneak.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
