| |
Στα ανεβοκατεβάσματα και στις χαρές της μέρας
Κλείστηκε όλη μου η ζωή που χόρτασε σεργιάνι
Στο άγουρο το ξύπνημα μιας βροχερής δευτέρας
Ξεπλύθηκε το βλέμμα μου στα σύννεφα που φτάνει
Σου 'πα μονάχη μη γυρνάς σα φέγγει το φεγγάρι
Που 'χει χιλιάδες φορεσιές και σιγοπερπατά
Την ζηλευτή σου ομορφιά μη τύχη και σου πάρει
'κει που ραγίζει η σιωπή και σιγοτραγουδά
Χρώμα η αγάπη δε σκορπά μα χρώματα μαζεύει
Στου ουρανού την αγκαλιά σαν σκιάζεται ακουμπά
Όσο χωράει η καρδιά τόσο της περισσεύει
Καθώς βρυχάται η θάλασσα το κύμα του νοτιά
Χρύσωσε το χάραμα τα δέντρα π' ανταμώσαν
με τις αυγής τις μουσικές που πλέκουν τα πουλιά
Το καλοκαίρι έρωτας μια νύχτα που προδώσαν
Πύρινα βέλη τόξεψε στου Ιούνη τη καρδιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
