Χάνεται ο έρωτας
στην αχλύ των αναμνήσεων!
Ξεθωριάζει στα θολά μάτια
που διασταυρώθηκαν
για τελευταία φορά
στο ασταθές σημείο
του αποχωρισμού.
Κοίτα…
αν μπορείς να δεις
τη καρδιά να συνθλίβεται
ίσως τότε να μπορείς να βρεις
και το ίαμα
που γιατρεύει πληγές αθέατες
ενός αναπόφευκτου τέλους
στους αναγραμματισμούς των «γιατί»..