| |
Απόψε άναψα της λήθης το χαρμάνι
σέρνοντας σπίρτα στης καρδιάς μου τις ορέξεις
και το βασίλειο της έκφρασης με πλάνη
στεγνά απλώνει την ανάγκη μου σε λέξεις
"Σίγησαν πάλι τα ανεμοδαρμένα ύψη
Στα δύο σκίστηκε του έρωτα η βεντάλια
Απόψε άλλος το λυχνάρι σου θα τρίψει
και θα πετάξει με τα φτερωτά σανδάλια"
Γρύλοι ακούραστα τη νύχτα πριονίζουν
με σκουριασμένα πόδια πάνω στο μπαλκόνι
Σκέψεις ατέλειωτοι συρμοί εντός σφυρίζουν
με μια απόφαση στο τελευταίο βαγόνι
"Ζωή καινούγια μου σακάκι γυρισμένο
τα ξέφτια έκρυψα με φόδρα την ψυχή μου
Στους ήχους της νυχτιάς τον έρωτα προσμένω
Απόψε αίρω την εκούσια αποχή μου"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
