14-2-2017 α) ΣΚΟΝΙΣΜΕΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ
απο τη συλλογη ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ....
Σκονισμένες αγάπες στο ράφι της ψυχής,
στέκουν βουβές,
ασήμαντες;; σημαντικές;; ίσως!
κατεβαίνοντας τα σκαλιά της μοναξιάς σου
την ώρα που θεριεύουν οι σκέψεις
ξεπηδούν μπροστά σου σαν αχαλίνωτα άλογα,που ψάχνουν να ελευθερωθούν
εικόνες μιάς άλλης εποχής μιάς άλλης ζωής,
που’κλεισε τις στιγμές της ο χρόνος, στο σπήλαιο των σκιών
....................................................
Σκονισμένες αγάπες,παιδιάστικες,εφηβικές,
της πρώτης νιότης τραγούδια και σκιρτήματα
κόκκινα μάγουλα απ’την ντροπή
και χτυποκάρδια σαν τις καμπάνες που χτυπούν τις Κυριακές.
Κρυφές ματιές στις φυλλωσιές,στα σταυροδρόμια ανεκπλήρωτα όνειρα.
‘Αλλοτε τις κοιτάς με πόνο, άλλοτε πάλι με χαμόγελο,
που σ’οδηγούν στο πέρασμα του χρόνου.
Ήσουνα παίς! Κι ΄εγινες νέος.Υπήρξες νέος και άντριεψες!
Ήσουνα κόρη κι έγινες νεάνις.Υ πήρξες νέα κι έγινες,ώριμη παστάδα
αποζητώντας τον έρωτα,να ζεστάνει το ξεροβόρι
να λυτρώση τη μοναξιά
..................................
αλήθεια,πόσες σκονισμένες αγάπες,κρύβει ο καθένας στο ραφι της ψυχης του;;;
